نظریه شماره 7/99/1952 مورخ 1400/03/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شمول احکام لواط و تفخیذ بر شخص مرده

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1952|شماره پرونده=99-186/2-1952 ک|تاریخ نظریه=1400/03/01}} '''استعلام''': در لواط و تفخیذ با میت آیا حکم لواط و تفخیذ با شخص زنده جاری است؟ == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == با توجه به قاعده فقهی ان حرمه المی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/1952
شماره نظریه۷/۹۹/۱۹۵۲
شماره پرونده۹۹-۱۸۶/۲-۱۹۵۲ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۰۳/۰۱

استعلام: در لواط و تفخیذ با میت آیا حکم لواط و تفخیذ با شخص زنده جاری است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به قاعده فقهی ان حرمه المیت کحرمه الحیّ و با توجه به ماده ۲۲۲ قانون مجازات اسلامی که حکم جماع با انسان مرده را همانند جماع با انسان زنده و زنا شمرده است؛ اطلاق مواد ۲۳۳ و ۲۳۵ این قانون شامل نزدیکی با انسان مرده نیز می شود و عناوین لواط و تفخیذ در این حالت نیز صادق است؛ مضافا این که فقهای امامیه لواط و تفخیذ با انسان مرده را در حکم لواط و تفخیذ با انسان زنده می دانند و اختلافی در این باره ندارند. برخی فقها همانند سید مرتضی علم الهدی (الانتصار، ص ۵۱۴) به اجماعی بودن این حکم تصریح کرده اند و برخی دیگر مانند سید علی طباطبایی (ریاض المسائل، ج ۱۶، ص ۱۷۸) با این عبارت که در این مسئله اختلافی نیست همین مضمون را بیان کرده اند.