ماده ۱۸۷ قانون مجازات اسلامی

در شهادت شرعی نباید علم به خلاف مفاد شهادت وجود داشته باشد. هرگاه قرائن و امارات بر خلاف مفاد شهادت شرعی باشد، دادگاه، تحقیق و بررسی لازم را انجام می دهد و در صورتی که به خلاف واقع بودن شهادت، علم حاصل کند، شهادت معتبر نیست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

با تعارض میان قرائن و امارات با مفاد شهادت شرعی،در صورت علم دادگاه به خلاف واقع بودن شهادت شرعی چنن شهادتی معتبر نخواهد بود.بنابراین شهادت در حقیقت یک اماره است که موجب علم قاضی میشود و تعارض مفاد آن موجب عدم حصول علم برای قاضی است.

انتقادات

به نظر برخی حکم این ماده با موضوعیت داشتن شهادت شرعی تعارض دارد چون اگر دلیل موضوعیت داشته باشد،نمیتوان آن را بادلیل دیگر حتی علم قاضی قابل نقص دانست.