ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری:شخص تحت نظر مي تواند به وسيله تلفن يا هر وسيله ممكن ، افراد خانواده يا آشنايان خود را از تحت نظر بودن آگاه كند و ضابطان نيز مكلفند مساعدت لازم را در اين خصوص به عمل آورند ، مگر آنكه بنا بر ضرورت تشخيص دهند كه شخص تحت نظر نبايد از چنين حقي استفاده كند . در اين صورت بايد مراتب را براي اخذ دستور مقتضي به اطلاع مقام قضائي برسانند .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
به منظور جلوگیری از فرار یا مخفی شدن شرکا و معاونان احتمالی متهم،تکلیف ضابطان به اطلاع به خانواده متهم دچار تخصیص شده است.تخصیصی که با عبارت قابل انعطاف"تشخیص ضرورت"توسط ضابطان،مشخص شده است.[۱]
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4658732