دیه اندام تناسلی زن

اندام تناسلی زن از جمله اعضایی است که دارای دیه مقدر می باشد و دیه آن، ذیل مبحث دیه اندام تناسلی و بیضه، در قانون مجازات اسلامی ذکر شده است.

در قانون

در ماده ۶۶۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)، برای قطع و از بین ‌بردن هر یک از دو طرف اندام تناسلی زن، نصف دیه کامل زن، پیش بینی شده است و قطع و از بین ‌بردن بخشی از آن، به همان نسبت دیه دارد، همچنین در این ماده تصریح شده است که در حکم دیه اندام تناسلی زن، تفاوتی میان باکره و غیرباکره، خردسال و بزرگسال سالم و معیوب از قبیل رتقاء و قرناء نیست.

دیه قطع اندام تناسلی فلج

منطقی نیست که برای آلت سالم و فلج، دیه یکسان باشد و باید گفت اگر آلت زنی، فلج یا در حکم فلج باشد، قطع آن باید مانند قطع سایر اعضای فلج، ثلث دیه داشته باشد.

در فقه

در رابطه با دیه قطع و از بین بردن اندام تناسلی زن باید گفت که حکم آن، مستند به روایت های شرعی است.

بریدن عمدی شفران از سوی جانی زن، موجب قصاص است اما اگر عمدا نباشد یا جانی مرد باشد، دیه ثابت میگردد، در این مورد در قطع دو طرف، دیه کامل زن و در قطع یک طرف، نصف دیه او ثابت است،در واقع به اجماع فقها که مبتنی بر حدیث عام و نص خاص است، قطع دو طرف اندام تناسلی زن موجب دیه کامل زن است و قطع یکی از دو طرف، موجب نصف دیه کامل زن است، خواه زن سالم باشد یا رتقاء.