ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متهم مي تواند سكوت اختيار كند . در اين صورت مراتب امتناع وي از دادن پاسخ يا امضاي اظهارات ، در صورتمجلس قيد مي شود .

فلسفه و مبانی نظری

متهم را اساساً نباید مکلف به بیان مطالب علیه خود دانست. سکوت متهم را نیز نباید دلیل بر مجرمیت او دانست.5106280 لدا این حق را باید حقی بشری و مورد احترام تلقی کرد. قوانین ما نیز هرچند به طور ناقص در راستای حمایت از این حق برخاسته اند.5106436

نکات توضحی تفسیری دکترین

ماده فوق در مقام تاکید به حق سکوت متهم وضع شده است [۱] که یکی از حقوق دفاعی متهم در جریان تحقیقات است.[۲]سکوت متهم را همواره نباید منجر به صدور قرار منع تعقیب نسبت به وی دانست. بلکه چنانچه دلایل کافی برای انتساب بزه نسبت به او باشد یا وی به صورت ارادی از بیان مطالبی در رد آن ها امتناع نماید، صدور قرار جلب به دادرسی بلا مانع است.[۳]

انتقادات

عده ای معتقدند حق سکوت متهم تحت نظر در این ماده مورد اشاره قرار نگرفته است.اما نمی توان آن را به معنای عدم وجود چنین حقی برای وی دانست. چرا که حق سکوت حقی نیست که قانون آن را به وجود آورد.[۴]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692068
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692100
  3. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692084
  4. ایمان یوسفی. آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول). چاپ 1. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4864896