ماده ۲۵۵ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۳ توسط Keyhani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «روز رؤیت در برواتی که به وعده از رؤیت است و روز صدور برات در برواتی که به وعده...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

روز رؤیت در برواتی که به وعده از رؤیت است و روز صدور برات در برواتی که به وعده از تاریخ صدور است حساب نخواهد شد.

توضیح واژگان

برات: به سندی که به موجب آن، امضاکننده از شخص معینی بخواهد که در موعدی مشخص، مبلغی را در وجه شخص ثالث، یا به حواله کرد، و یا در وجه حامل تأدیه نماید.(619754)

پیشینه

منطوق ماده 36 قانون متحدالشکل ژنو، نظیر ماده مورد بحث می باشد.(712024)

نکات توضیحی تفسیری دکترین

باتوجه به اینکه امروزه بیشتر سفته ها، به تاریخ معین صادر می گردد؛ پس در برواتی که سررسید آنها، به وعده از رؤیت یا به وعده از تاریخ معین است؛ دراینصورت آخرین روز تأدیه وجه سند، مشتمل بر یک روز کامل می گردد. و اگر تاریخ مزبور، مصادف با تعطیلات رسمی باشد؛ اولین روز بعد از تعطیلی را، باید به عنوان موعد سفته درنظرگرفت. درضمن روز مبدأ را، نمی توان به عنوان نقطه آغاز مهلت مزبور محسوب نمود. و نیز سررسید اسناد برواتی، قابل تغییر نیست. و حتی تغییر و اصلاح قانون در این زمینه، قابلیت عطف بماسبق شدن را، درمورد آن قبیل اسناد تجاری، که پیش از لازم الاجرا شدن مصوبه جدید، صادر شده اند؛ ندارد.(605463)