ماده ۲۵۵ قانون تجارت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۲۵۵ قانون تجارت: روز رؤیت در برواتی که به وعده از رؤیت است و روز صدور برات در برواتی که به وعده از تاریخ صدور است حساب نخواهد شد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- برات به وعده از رؤیت: به براتی که مبلغ آن، باید مدتی پس از رؤیت سند مزبور توسط براتگیر، به عمل آید؛ میگویند.[۱]
مطالعات تطبیقی
منطوق ماده ۳۶ قانون متحدالشکل ژنو، نظیر ماده ۲۵۵ قانون تجارت میباشد.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 255 قانون تجارت
با توجه به مواد ۲۴۵ و ۲۵۵ قانون تجارت، برات به وعده بایستی در روز آخر وعده پرداخت گردد. در این خصوص، شایان ذکر است که روز رویت در برواتی که به وعده از رویت باشد و همچنین، روز صدور برات در برواتی که به وعده از تاریخ صدور باشد، حساب نمیشود.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 255 قانون تجارت
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- در برواتی که سررسید آن براساس رؤیت است، روز رؤیت در محاسبه مهلت قرار نمیگیرد.
- در برواتی که سررسید آن براساس تاریخ صدور است، روز صدور در محاسبه مهلت قرار نمیگیرد.
- هدف از این ماده تعیین دقیق آغاز محاسبه مهلت برای بروات با سررسید متفاوت است.
- رعایت این نکات در محاسبه صحیح مهلت پرداخت بروات اهمیت دارد.
- تنظیمکنندگان و گیرندگان برات باید به جزئیات محاسباتی توجه ویژهای داشته باشند.
منابع
- ↑ حسن ستوده تهرانی. حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری برات، چک، سفته، قبض انبار، اوراق بهادار، بورس). چاپ 20. دادگستر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1832448
- ↑ جواد افتخاری. حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل). چاپ 2. ققنوس، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2848152
- ↑ بهرام بهرامی. حقوق تجارت کاربردی. چاپ 3. نگاه بینه، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2179560