ماده 283 قانون امور حسبی
ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی: در موارد فوق‌العاده از قبیل جنگ یا خطر مرگ فوری و امراض ساریه و مسافرت در دریا که مراوده نوعاً مقطوع و به این جهت موصی نمی‌تواند به یکی از طرق مذکور وصیت کند ممکن است وصیت به طریقی که در مواد بعد ذکر می‌شود واقع شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
به دستور ماده ۲۸۷ قانون امور حسبی در موارد مذکور در ماده ۲۸۳ قانون مذکور می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را به اظهار نماید و یکی از آن دو گواه اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته و موصی و گواه‌ها آن را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کند.[۲]
لازم است ذکر شود منظور ماده از قطع مراوده این است که موصی قادر به تنظیم هیچ‌یک از وصیت نامه‌های عادی نباشد. برای مثال اگر موصی بی سواد باشد، کافی است که در محل سکونت او دفتر اسناد رسمی نباشد و شیاع مرض مانع از خروج از آن محل شود. ولی در همین مثال، اگر موصی توانایی نوشتن داشته باشد و بتواند وسایل آن را در محل فراهم آورد قطع مراوده با خارج او را معاف از انجام تشریفات وصیتنامه‌ها نمی‌کند.[۳]
نکات توضیحی
در ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی از مواردی نام برده شده که می‌توان آن‌ها را تحت شمول قوه قاهره و حوادث خارجی قرارداد نظیر جنگ، خظر مرگ فوری و امراض ساریه در مورد مسافرت در دریا که مراوده نوعاً مقطوع است نام برده شده‌است.[۴]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15504
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت). چاپ 7. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2781892
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649736