ماده ۳۴۷ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۵ توسط 210497022 (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

صاحب حق قصاص در هر مرحله از مراحل تعقیب، رسیدگی یا اجرای حکم می ‌تواند به طور مجانی یا با مصالحه، در برابر حق یا مال گذشت کند.

توضیح واژگان

این ماده در خصوص توضیح حالت «عفو از جنایت» وضع شده است که به معنای ساقط نمودن حق قصاص یا دیه از طرف مجنی علیه است.336188

پیشینه

تا پیش از تصویب قانون مجازات عمومی مصوب 1304 قتل نفس جرمی دارای جنبه ی خصوصی محض تلقی می شد. لذا اولیا دم حق داشتند بطور کلی از مجازات جانی صرف نظر نمایند. 425988

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مجازات اصلی و اساسی جنایت عمدی را در صورت انتساب قتل به فرد قاتل 426384 باید قصاص دانست. لکن در فرض گذشت و رضایت مجنی علیه یا ولی او، قابل تبدیل به دیه است. 356580 گذشت را نمی توان محدود به زمان خاصی نمود. بلکه ولی دم از لحظه وقوع قتل تا زمان اجرای مجازات حق گذشت دارد.350512 لازمه ی پذیرش عفو و گذشت از صاحب حق قصاص، عاقل و بالغ بودن وی است.350332 اما نیم توان رشد را نیز از شرایط گذشت محسوب نمود. چرا که گذشت امری غیر مالی است و سفاهت فرد تاثیری در آن ندارد.350336 در صورت منتفی شدن قصاص در این خصوص، می توان قائل به مطالبه دیه بود.350288 همچنین اگرچه اولیای دمی که فرد جانی را می بخشند حق مصالحه به مبلغی بیش از دیه جنایت وارد آمده را دارند، اما اولیای دمی که خواهان قصاص هستند، نمی توانند افزون بر آن چیزی از جانی مطالبه کنند.354236

رویه قضایی

بر اساس رای وحدت رویه شماره 24-62/10/21 صادره از دیوان عالی کشور، پرداخت قیمت دیه منوط به توافق طرفین بوده و دادگاه تکلیفی بر تعیین ارزش دیه ندارد.709036