عقد رضایی

عقد رضایی عقدی است که صرف ایجاب و قبول برای تشکیل و صحت آن کافیست و به تشریفات خاصی نیاز ندارد.

مواد مرتبط

• ماده 191 قانون مدنی

مطالعات تطبیقی

علیرغم آنکه در قانون مدنی ایران عقد رضایی تعریف نشده است در ماده 1109 قانون مدنی فرانسه به صراحت در کنار عقود تشریفاتی و عینی به تعریف این عقد پرداخته شده است. از منظر آن ماده عقد زمانی رضایی است که «به صرف بیان و ابراز اراده طرفین قرارداد، تشکیل شود، فارغ از اینکه نحوه ی بیان آن چگونه باشد».