ساز و کار بررسی گزارشات ادواری کشورهابه شورای حقوق بشر UPR با تاکید بر گزارش جمهوری اسلامی ایران
 | |
| عنوان | ساز و کار بررسی گزارشات ادواری کشورهابه شورای حقوق بشر UPR با تاکید بر گزارش جمهوری اسلامی ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق بین الملل |
| دانشجو | گلناز چنگیزی مقرور |
| استاد راهنما | رضا موسی زاده |
| استاد مشاور | حسین رستم زاد |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۱ |
| دانشگاه | دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی |
ساز و کار بررسی گزارشات ادواری کشورهابه شورای حقوق بشر UPR با تاکید بر گزارش جمهوری اسلامی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط گلناز چنگیزی مقرور، با راهنمایی رضا موسی زاده و با مشاوره حسین رستم زاد در سال ۱۳۹۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی دفاع گردید.
چکیده
سازمان ملل متحد از بدو تاسیس اقدامات چندی را در زمینه ارتقاء و حمایت از حقوق بشر انجام داده است .این اقدامات شامل تصویب اسناد و معاهدات متعددی در زمینه حقوق بشر و ایجاد نهاد هایی با هدف نظارت بر اعمال و اجرای حقوق بشر در کشورها بوده است.به طور کلی نهادهای حقوق بشری ملل متحد دو دسته اند. دسته اول نهاد هایی هستند که بر اساس معاهدات حقوق بشری بوجود آمده اند و دسته دوم نهادهایی هستند که به موجب منشور ملل متحد تشکیل شده اند که بررسی گزارشات ارایه شده از سوی دولت ها در ارتباط با اقدامات و فعالیت های صورت گرفته توسط آنها در زمینه ارتقا و حمایت از حقوق بشر و اجرای تعهدات قراردادیشان در هر دو نوع نهادهای حقوق بشری به چشم می خورد.شورای حقوق بشر به عنوان اصلی ترین نهاد بین المللی حقوق بشری در زمینه نظارت بر فعالیت های حقوق بشری دولت های عضو در فرآیند بررسی دوره ای جهانی در طی دوره های چهار ساله وضعیت حقوق بشر را در تمامی دولت های عضو خود بررسی می نماید.دولت های عضو شورای حقوق بشر موظف هستند در زمان بندی های مقرر شده برای آنها گزارشی از وضعیت حقوق بشر در کشور خود را در چارچوب خطوط راهنمای ارایه شده در قطع نامه ۵/۱ شورای حقوق بشر مورخ ۲۰۰۷ به شوراارایه کنندکه شوراطبق جدول زمان بندی توسط گروههای کاری خود گزارش هر دولت را بررسی کرده و توصیه های لازم را به هر دولت تحت بررسی می نماید. گزارش دولت جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۰۹ تقدیم شورا گردید و در فوریه ۲۰۱۰ در هفتمین جلسه گروه کاری شورای حقوق بشر به بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران پرداخته شد.
ساختار و فهرست پایان نامه
مقدمه ۱
بخش اول:آیین گزارش دهی در نظام جهانی نظارت بر حقوق بشر ۱۰
فصل اول:گزارش دهی در نهادهای معاهده ای حقوق بشر ۱۱
گفتار اول:کمیته حقوق بشر ۱۳
گفتار دوم:کمیته حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ۱۷
گفتار سوم:کمیته امحاء تبعیض نژادی ۲۰
گفتار چهارم:کمیته امحاء تبعیض علیه زنان ۲۳
گفتار پنجم:کمیته منع شکنجه ۲۷
گفتار ششم:کمیته حقوق کودک ۳۱
گفتار هفتم:کمیته حمایت از حقوق کارگران مهاجر و اعضای خانواده آنها ۳۴
فصل دوم:نهادهای حقوق بشری مبتنی بر منشور ملل متحد ۳۸
گفتار اول:کمیسیون مقام زن ۳۸
گفتار دوم: کمیساریای عالی حقوق بشر ۴۳
گفتار سوم: کمیسیون حقوق بشر ۵۱
گفتار چهارم: کمیسیون فرعی جلوگیری از تبعیض و حمایت از اقلیت ها ۵۹
گفتار پنجم: شورای حقوق بشر ۶۲
بخش دوم: تعامل جمهوری اسلامی ایران با شورای حقوق بشر از رهگذرآیین بررسی دوره ای جهانی ۷۸
فصل اول: اسناد ارایه شده در راستای بررسی وضعیت حقوق بشردر ایران ۸۰
گفتار اول:گزارش ملی ایران به شورای حقوق بشر ۸۰
گفتار دوم: گزارش دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر در رابطه با اطلاعات و گزارشات نهادهای معاهده ای و گزارشگران ویژه ۱۰۵
گفتار سوم: گزارش دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر در رابطه با اطلاعات و گزارشات سایر نهادهای حقوق بشری ۱۲۲
گفتار چهارم:سولات مطروحه ازسوی برخی دولتها قبل ازارایه گزارش ایران ۱۳۳
فصل دوم: گزارش گروه کاری بررسی دوره ای جهانی در ارتباط
با دولت جمهوری اسلامی ایران ۱۴۲
گفتار اول:اظهارات هییت نمایندگی ایران در جلسه رسیدگی ۱۴۲
گفتار دوم:جریان گفتگوی متقابل ۱۴۴
گفتار سوم:جمع بندی ها و توصیه های هفتمین جلسه شورای حقوق بشر ۱۶۲
گفتار چهارم :موضع نهایی دولت ایران نسبت به توصیه های معلق و مردود ۱۷۷
نتیجه گیری ۱۸۷
فهرست منابع ۱۹۰
کلیدواژه ها
- نشریات ادواری
- شورای حقوق بشر
- جمهوری اسلامی ایران
- حقوق بشر
- شورای حقوق بشر
- گزارش دهی
- بررسی دوره ای جهانی
- ملل متحد (یو.ان)
- سازمان حمایت کننده
- حقوق بشر