تحریم رسانه ای از منظر حقوق بین الملل با تاکید بر توقف پخش برنامه های ماهواره ای ایران

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=تحریم رسانه ای از منظر حقوق بین الملل با تاکید بر توقف پخش برنامه های ماهواره ای ایران|رشته تحصیلی=حقوق بین الملل|دانشجو=فاطمه حکمتی|استاد راهنمای اول=سیدیاسر ضیایی|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۳۹۳|دانشگ...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
تحریم رسانه ای از منظر حقوق بین الملل با تاکید بر توقف پخش برنامه های ماهواره ای ایران
عنوانتحریم رسانه ای از منظر حقوق بین الملل با تاکید بر توقف پخش برنامه های ماهواره ای ایران
رشتهحقوق بین الملل
دانشجوفاطمه حکمتی
استاد راهنماسیدیاسر ضیایی
استاد مشاور[[]]
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۳
دانشگاهدانشگاه قم



تحریم رسانه ای از منظر حقوق بین الملل با تاکید بر توقف پخش برنامه های ماهواره ای ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط فاطمه حکمتی، با راهنمایی سیدیاسر ضیایی در سال ۱۳۹۳ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه قم دفاع گردید.

چکیده

تحریم رسانه ای به عنوان یکی از اشکال نوین تحریم های بین المللی شامل قطع روش های ارتباطی رسانه ای مختلف می گردد. از بارزترین جلوه های این نوع تحریم، توقف پخش برنامه های ماهواره ای است که در سال های اخیر مورد توجه کشورهای غربی قرار گرفته است. تحریم شبکه های ماهواره ای با محروم نمودن مخاطبین از مشاهده نگرش های مختلف خبری و آموزشی و غیره در پوشش مبارزه با نقض حقوق بشر و اقدام متقابل علیه ارسال پارازیت و با هدف اعمال فشار برای تغییر سیاست های دولت هدف صورت می گیرد. این نوع تحریم در سال ۲۰۰۵، با توقف شبکه ماهواره ای سحر برای اولین بار علیه ایران آغاز شد و طی سال های مختلف در مورد اکثر شبکه های ماهواره ای آن اعمال گردید. این تحریم ها موجب نقض اصولی از حقوق بین الملل مانند اصل آزادی اطلاعات، اصل آزادی پخش برنامه های ماهواره ای، اصول حقوق بین الملل ارتباطات، اصول منشور ملل متحد، اصول اتحادیه اروپا، اصل اقدام متقابل، اصل مصونیت اموال دولتی و اصل التزام به تعهدات قراردادی شده اند. بر این اساس طرح مسوولیت بین المللی کشورها و شرکت های ماهواره ای متخلف امکانپذیر است.

ساختار و فهرست پایان نامه

مقدمه ۱

الف) بیان مساله ۱

ب) مفاهیم ۲

ج) پیشینه تحقیق ۳

د) ضرورت تحقیق ۳

ه) سوالات تحقیق ۴

و) فرضیه ها ۴

ز) روش تحقیق ۴

ح) ساختار کلی ۵

فصل اول: پیشینه ارتباطات و تحریم رسانه ای در حقوق بین الملل ۶

مبحث اول: پیشینه ارتباطات رسانهای در روابط بینالملل ۸

گفتار اول: ظهور ماهواره و شبکه های ماهوارهای ۸

گفتار دوم: نظریات مربوط به ارتباطات رسانهای بینالمللی ۱۱

بند اول: هژمونی فرهنگی ۱۱

بند دوم: جریان آزاد اطلاعات ۱۲

بند سوم: نظریه نظم نوین جهانی اطلاعات و ارتباطات ۱۶

گفتار سوم: حضور ایران در پخش برنامههای ماهوارهای ۲۰

مبحث دوم: پیشینه تحریم رسانهای در حقوق بینالملل ۲۲

گفتار اول: جایگاه تحریم در حقوق بینالملل ۲۲

بند اول: تعریف تحریم بینالمللی ۲۲

بند دوم: انواع تحریمهای بینالمللی ۲۳

الف تحریم های چندجانبه ۲۳

ب تحریم های یکجانبه ۲۴

بند سوم: تفکیک ماهوی تحریم های بین المللی ۲۴

الف تحریمهای اقتصادی ۲۵

ب تحریم های غیراقتصادی ۲۶

۱ تحریم دیپلماتیک ۲۷

۲ تحریم حمل و نقل ۲۷

۳ تحریم رسانهای ۲۸

۴ تحریم مسافرتی ۲۸

۵ تحریم هوانوردی ۲۹

۶ تحریم علمی، فرهنگی، ورزشی ۲۹

گفتار دوم: تحریم های رسانه ای چندجانبه ۲۹

بند اول: شورای امنیت ۳۰

بند دوم: تحریم های اتحادیه اروپا ۳۲

الف شورای اروپا ۳۳

۱ بلاروس ۳۳

۲ ایران ۳۳

۳ سوریه ۳۵

۴ اوکراین ۳۵

۵ میانمار ۳۶

ب پارلمان اروپا ۳۶

گفتارسوم: تحریم های رسانه ای یکجانبه ۳۶

بند اول: تحریم های انگلستان ۳۷

الف بلاروس ۳۷

ب ایران ۳۷

ج عراق ۳۷

د سوریه ۳۸

ه اوکراین ۳۸

و روسیه ۳۸

بند دوم: تحریم های آمریکا ۳۸

الف سودان ۳۹

ب سوریه ۳۹

ه لبنان ۳۹

د ایران ۳۹

بند سوم: تحریم های فرانسه ۴۱

الف لبنان ۴۱

ب ایران ۴۱

ج آلمان ۴۱

ه فلسطین ۴۱

گفتار چهارم: تحریم های رسانه ای از سوی شرکت های ماهواره ای ۴۱

بند اول: معرفی شرکت های ماهواره ای ۴۲

الف اینتل ست ۴۲

ب یوتل ست ۴۳

ج هیسپاست ۴۳

د آورون ۴۴

ه سس ۴۴

و گلوب کست ۴۴

ی آرکیوا ۴۴

بند دوم: تحریم شبکه های ماهواره ای ایران ۴۴

بند سوم: مواضع سیاسی در رابطه با تحریم شبکه های ماهواره ای ایران ۴۶

فصل دوم: ارزیابی مشروعیت تحریم رسانه ای ایران از منظر حقوق بین الملل ۵۰

مبحث اول: تحریم رسانه ای چندجانبه ۵۲

گفتار اول: مبنای حقوقی تحریم در اتحادیه اروپا ۵۲

گفتار دوم: ارزیابی مشروعیت تحریم رسانه ای ایران از سوی اتحادیه اروپا ۵۳

بند اول: ازمنظر قواعد خاص اتحادیه اروپا ۵۳

الف مرجع صالح واضع تحریم های اتحادیه اروپا ۵۴

ب اتخاذ تحریم ها فراتر از قطعنامه های شورای امنیت ۵۵

ج تحریم هوشمند ۵۶

بند دوم: از منظر اصول منشور ملل متحد ۵۷

الف فصل هشتم منشور ملل متحد ۵۷

ب تفسیر قطعنامه های سازمان ملل متحد ۶۰

بند سوم: از منظر حقوق بشر ۶۳

الف آزادی اطلاعات ۶۳

ب آزادی رفت و آمد ۶۵

ج حق حیات ۶۶

د آزادی مذهب ۶۶

بند سوم: از منظر اصول اقدام متقابل ۶۷

مبحث دوم: تحریم رسانه ای یکجانبه ۶۸

گفتار اول: بررسی تحریم رسانه ای ایران از منظر حقوق بین الملل ارتباطات ۶۸

بند اول: اصل آزادی پخش برنامه های ماهواره ای ۶۸

الف منابع اصل آزادی پخش برنامههای ماهواره ای ۷۱

ب دیدگاه کشورها در رابطه با نظام حقوقی حاکم بر پخش برنامه های ماهواره ای ۷۳

۱ نظریه مبتنی بر اصل حاکمیت دولت بر قلمرو خود ۷۴

۲ نظریه مبتنی بر اصل آزادی اطلاعات و آزادی پخش ۷۵

ج محدودیت های اصل آزادی پخش برنامه های ماهواره ای ۷۷

۱ محدودیت ناشی از صلح و امنیت بین المللی ۷۷

۲ محدودیت ناشی از حقوق بشر ۸۱

۱ ۱ رعایت حریم خصوصی ۸۲

۱ ۲ منع تبلیغات نفرت انگیز ۸۴

۱ ۳ منع تحریک به نسل زدایی ۸۶

د تحریم رسانه ای ایران و اصل آزادی مشروط پخش برنامه های ماهواره ای ۸۷

بند دوم: حق متوقف کردن، قطع کردن و تعلیق ارتباطات ۹۰

بند سوم: اصل منع مداخلات زیان آور ۹۳

گفتار دوم: بررسی تحریم رسانه ای ایران از منظر حقوق بشر ۹۴

بنداول: اصل آزادی اطلاعات ۹۴

الف منابع آزادی اطلاعات ۹۴

ب دیدگاه کشورها در رابطه با آزادی اطلاعات ۹۷

ج محدودیت آزادی اطلاعات ۹۹

د تحریم رسانه ای ایران و اصل آزادی اطلاعات ۱۰۰

بند سوم: آزادی رفت و آمد ۱۰۱

بند چهارم: حق حیات ۱۰۲

بند پنجم: آزادی مذهب ۱۰۳

گفتار سوم: بررسی تحریم رسانه ای ایران از منظر حقوق منشور ملل متحد ۱۰۳

بند اول: اصل حاکمیت ۱۰۳

بند دوم: اصول حاکم بر تفسیر قطعنامه ها ۱۰۵

گفتار چهارم: بررسی تحریم رسانهای ایران از منظر سایر اصول حقوق بین الملل ۱۰۹

بند اول: اصل اقدام متقابل ۱۰۹

الف دلایل مشروعیت ارسال پارازیت از سوی ایران ۱۱۱

۱ استناد به دیدگاه کشورهای طرفدار محدودیت آزادی پخش واصل حاکمیت کشورها ۱۱۱

۲ استناد به دیدگاه کشورهای طرفدار آزادی مطلق اطلاعات و پخش ۱۱۲

۳ پذیرش حق ایجاد اختلال در برنامه های ماهواره ای تلویزیونی ۱۱۳

۴ اصل منع سوء استفاده از حق ۱۱۳

ب شرایط اقدام متقابل در برابر ارسال پارازیت ۱۱۵

۱ تناسب اقدام متقابل و عمل متخلفانه بین المللی ۱۱۵

۲ محدود بودن آثار اقدام متقابل به دولت متخلف ۱۱۶

۳ موضوعیت داشتن اقدام متقابل تنها میان تابعان فعال حقوق بین الملل ۱۱۷

بند دوم: اصل التزام به تعهدات قراردادی ۱۱۷

بند سوم: اصل مصونیت اموال دولتی ۱۲۰

بند چهارم: صلاحیت فراسرزمینی ۱۲۲

بند پنجم: اصل آزادی تجارت ۱۲۴

فصل سوم مسوولیت بین المللی ناشی از تحریم های رسانه ای: ۱۲۷

مبحث اول: مسیولیت بین المللی تحریم کنندگان رسانه ای ۱۲۹

گفتار اول: مسیولیت بینالمللی کشورها ۱۳۰

گفتار دوم: مسیولیت بین المللی اتحادیه اروپا ۱۳۳

گفتار سوم: مسیولیت بینالمللی شرکت های پخش ماهواره ای ۱۳۶

مبحث دوم: رجوع به مراجع بین المللی ۱۳۹

گفتار اول: مراجع قضایی ۱۳۹

بند اول: دیوان داوری ایران و امریکا ۱۳۹

بند دوم: دیوان بین المللی دادگستری ۱۴۰

بند سوم: دیوان دادگستری اروپا ۱۴۲

بند چهارم: دیوان اروپایی حقوق بشر ۱۴۴

بند پنجم: داوری بین المللی ۱۴۵

گفتار دوم: مراجع غیرقضایی ۱۴۷

بند اول: مجمع عمومی ۱۴۷

بند دوم: شورای حقوق بشر ۱۴۸

بند سوم: هییت ثبت فرکانسهای بینالمللی ۱۴۸

بند چهارم: کمیته استفاده صلح جویانه از فضای ماوراء جو کوپیوس ۱۴۹

نتیجه گیری ۱۵۰

ضمیمه ها ۱۵۴

فهرست منابع ۱۶۱

کلیدواژه ها

  • تحریم بین المللی
  • شبکه ماهواره ای
  • تحریم رسانه ای
  • توقف پخش برنامه های ماهواره ای
  • اصل آزادی پخش برنامه های ماهواره ای ایران
  • اصل آزادی اطلاعات
  • رسانه
  • ایران
  • حقوق بین الملل
  • اطلاعات
  • شورای اروپا
  • حقوق بشر