نمایش غیرمستقیم خشونت از طریق رادیو–تلویزیون و تعارض آن با استانداردهای بین المللی حقوق کودک در مورد ایران
 | |
| عنوان | نمایش غیرمستقیم خشونت از طریق رادیو–تلویزیون و تعارض آن با استانداردهای بین المللی حقوق کودک در مورد ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق ارتباطات |
| دانشجو | خدیجه بیات |
| استاد مشاور | سیدقاسم زمانی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۴ |
| دانشگاه | دانشگاه علامه طباطبایی |
نمایش غیرمستقیم خشونت از طریق رادیو–تلویزیون و تعارض آن با استانداردهای بین المللی حقوق کودک در مورد ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط خدیجه بیات، با راهنمایی رویا معتمدنژاد و با مشاوره سیدقاسم زمانی در سال ۱۳۹۴ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی دفاع گردید.
چکیده
خشونت و انواع مصادیق آن از جمله مفاهیمی هستند که به دلیل تاثیرگذاری مخربشان، نباید در جامعه و در بین اقشار مختلف بالاخص کودکان رواج یافته و به امری عادی و طبیعی تبدیل شود. رسانه های جمعی در ترویج انواع عادات و رفتارها، اعم از به هنجار و نابه هنجار، نقش موثری را ایفا می کنند چه از طریق ارایه مستقیم مفاهیم و چه از طریق ارایه غیر مستقیم. متاسفانه امروزه با پدیده ای به نام "نمایش غیر مستقیم خشونت" در رسانه ها، به ویژه رادیو و تلویزیون، مواجه هستیم که در خلال آن ماهیت خشونت از یک عمل نابه هنجار و مخرب به یک عمل منطقی و گاه ضروری تغییر می یابد. از آنجا که اغلب این شیوه در قالب های بصری و سمعی جذاب و فانتزی در پشت پرده–ای از توجیهات به ظاهر منطقی به کودک القا می شود، وی به طور ناخودآگاه آن را می پذیرد و گاه دست به تقلید آن می زند.در این راستا، بهره گیری از اسناد بین المللی در مورد نحوه نمایش برنامه های کودک و تدوین یک قانون جامع و مانع می تواند گامی در جهت رفع این معضل باشد.
ساختار و فهرست پایان نامه
مقدمه: ۱
۱– بیان مسیله: ۳
۲– هدف پژوهش: ۴
۳– ضرورت پژوهش: ۴
۴– سوال های پژوهش: ۴
۵– فرضیه های پژوهش: ۵
۶– پیشینه بررسی موضوع: ۵
۷– سازماندهی پژوهش: ۵
فصل اول: رادیو–تلویزیون و کودک ۷
بخش اول: تعریف کودک ۷
گفتار اول: کودک از منظر اسناد بین المللی ۷
گفتار دوم: کودک از منظر قانون مدنی ۱۰
گفتار سوم: کودک از منظر فقه ۱۲
بخش دوم: کودک و تلویزیون ۱۴
گفتار اول: اهمیت بررسی نقش تلویزیون در زندگی کودک و شکل گیری شخصیت او ۱۴
گفتار دوم: میزان دسترسی کودک به تلویزیون ۲۲
بند اول: میزان تماشای تلویزیون توسط کودک ۲۳
بند دوم: تقسیم بندی زمانی تماشای تلویزیون توسط کودک ۲۸
بند سوم: تقسیم بندی مکانی دسترسی کودک به تلویزیون ۳۱
بند چهارم: دلایل استفاده کودکان از تلویزیون و برنامه های آن: ۳۴
بخش سوم: کودک و رادیو ۳۵
گفتار اول: ویژگی های رادیو ۳۵
گفتار دوم: میزان دسترسی کودکان به رادیو ۳۹
گفتار سوم: کودک و داستان های نمایشی رادیو ۴۲
بخش چهارم: شبکه ها و برنامه های کودک ۴۳
گفتار اول: برنامه ها و شبکه های کودک ۴۴
بند اول: تقسیم بندی برنامه های کودک از نظر ژانر ۴۴
بند دوم: تقسیم بندی برنامه ها از نظر محتوا، از منظر اعلامیه اصول تولیدات رادیویی و تلویزیونی ۴۸
گفتار دوم: شبکه های مطرح ارایه کننده برنامه های کودک ۵۱
فصل دوم: کودک و خشونت ۵۸
بخش اول: خشونت و انواع آن ۵۹
گفتار اول: ضرورت و اهمیت بررسی خشونت های رسانه ای و تاثیر آن ها در کودکان ۵۹
گفتار دوم: تعریف خشونت و مصادیق آن ۶۷
بند اول: تعریف خشونت ۶۷
بند دوم: مصادیق خشونت ۶۹
گفتار سوم: نمایش خشونت به طور غیرمستقیم ۷۸
بند اول: نمایش خشونت به طور غیر مستقیم ۷۸
بند دوم: نمایش غیر مستقیم خشونت از نظر محتوا ۸۱
بند سوم: نمایش غیر مستقیم خشونت از نظر شکلی ۸۸
فصل سوم: برنامه های کودک و استانداردهای بین المللی و داخلی تولید برنامه های کودک ۹۷
بخش اول: استانداردهای بین المللی و منطقه ای ساخت برنامه های کودک ۹۷
گفتار اول: استانداردهای برنامه سازی کودک ۹۸
بند اول: اسناد بین المللی و منطقه ای ۹۸
۱) کنوانسیون اروپایی تلویزیون های فرامرزی شورای اروپا مصوب
می ۱۹۸۹ ۹۹
۲) دستورالعمل اتحادیه اروپایی تلویزیون های بدون مرز مصوب ۱۹۹۷: ۹۹
۳) رهنمودهای اتحادیه اروپایی تلویزیون ها مصوب ۱۹۹۲ در مورد خشونت: ۱۰۰
۴) اساسنامه تلویزیون کودکان در اولین اجلاس جهانی تلویزیون و کودکان مصوب می ۱۹۹۵: ۱۰۱
۵) اساسنامه " اس ای دی سی "، پخش برنامه های کودک در مجمع عمومی اجلاس کشورهای در حال توسعه آفریقای جنوبی، مصوب می ۱۹۹۶ ژوهانسبورگ: ۱۰۲
۶) پیمان نامه آسیایی حقوق کودک و رسانه مصوب
ژوییه ۱۹۹۶ مافیل فیلیپین: ۱۰۲
۷) برنامه عمل یونسکو در زمینه خط مشی های فرهنگی توسعه مصوب
آوریل ۱۹۹۸ استکهلم: ۱۰۲
۸) توصیه نامه اتحادیه اروپایی در زمینه حمایت از حقوق اقلیت ها و شرافت انسانی در رسانه های اطلاعاتی، صوتی و تصویری مصوب
می ۱۹۹۸: ۱۰۳
۹) کنوانسیون حقوق کودک مصوب ۱۹۸۹: ۱۰۳
۱۰) قانون پخش ۱۹۹۶ انگلستان : ۱۰۳
۱۱) دستورالعمل آفکام راجع به چارچوب برنامه های کودک : ۱۰۴
۱۲) رهنمود تلویزیون فرامرزی و متمم آن: ۱۰۶
۱۳) رهنمود خدمات رسانه های سمعی–بصری اروپا: ۱۰۶
۱۴) توصیه نامه کمیته وزیران شورای اروپا در مورد حمایت از کودکان در برابر خشونت مصوب
نوامبر ۲۰۰۹ : ۱۰۶
۱۵)رهنمودهای سازمان ملل متحد برای پیشگیری از بزهکاری نوجوانان (رهنمودهای ریاض) مصوب
دسامبر ۱۹۹۰: ۱۰۷
۱۶) کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی و سیاسی سازمان ملل متحد مصوب
دسامبر ۱۹۹۶: ۱۰۷
بند دوم: استانداردهای داخلی برنامه سازی کودک و موازین حمایت از سلامت روحی و روانی وی ۱۰۸
۱) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ۱۰۸
۲) لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان: ۱۰۹
۳) قانون خط مشی کلی و اصول سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران: ۱۱۰
۴) اساسنامه سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران : ۱۱۱
گفتار دوم: مصادیق کارتون ها و قصه های مشمول خشونت غیر مستقیم ۱۱۲
بند اول: کارتون های تلویزیونی ۱۱۲
۱) کارتون میتی کومون: ۱۱۲
۲) اسکوبی دو: ۱۱۳
۳) مرد عنکبوتی: ۱۱۳
۴) ارباب حلقه ها : ۱۱۴
۵) تام و جری : ۱۱۶
۶) مرد پرنده : ۱۱۶
۷) مگس بی باک: ۱۱۷
۸) اسکار: ۱۱۷
۹) دی جی مون ها: ۱۱۸
۱۰) خروس و روباه: ۱۱۹
۱۱) فرودگاه خرگوش ها: ۱۲۰
۱۲) انیمیشن حضرت ابراهیم (ع): ۱۲۰
بند دوم: قصه های رادیویی ۱۲۱
۱) دمم را بدوز: ۱۲۲
۲) گرگ بد گنده : ۱۲۲
۳) بازی بی موقع: ۱۲۴
۴) روباه و گنجشک: ۱۲۵
۵) قصه شیر و آدمیزاد: ۱۲۵
۶) خود کرده را تدبیر نیست: ۱۲۶
۷) شب وحشت آقا گوسفنده: ۱۲۷
۸) کاکتوس و جوجه تیغی: ۱۲۷
۹) قصه ببر و مرد مسافر: ۱۲۷
۱۰) قصه دو گنجشک: ۱۲۸
نتیجه گیری ۱۲۹
منابع و مآخذ: ۱۳۷
منابع فارسی: ۱۳۷
منابع انگلیسی: ۱۴۳
سایت: ۱۴۷
اسناد داخلی و بین المللی: ۱۴۹
کلیدواژه ها
- خشونت
- رسانه های جمعی
- کودک
- نمایش غیز مستقیم
- کنوانسیون حقوق کودک (۱۹۸۹)
- خشونت
- حقوق بین الملل
- رسانه جمعی
- ایران
- نمایش
- رادیو
- تلویزیون