ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی

ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی: هر «‌داده پیام» یک «‌داده پیام» مجزا و مستقل محسوب می‌گردد، مگر‌آن‌ که معلوم باشد که آن «‌داده پیام» نسخه مجددی از «‌داده پیام» اولیه است.

مواد مرتبط

• ماده ۲۱ قانون تجارت

توضیح واژگان

داده پیام: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می شود.

نکات توضیحی ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی

مطابق ماده ۲۱ قانون تجارت الکترونیک، هنگامی که مخاطب داده پیامی را از سوی اصل ساز دریافت می کند حق دارد ان را مستقل و مجزا فرض کرده و طبق ان عمل نماید مگر انکه به نحو متعارفی بداند یا باید بداند که ان داده پیام نسخه مجددی(کپی) از داده پیام اصلی و اولیه است.

صرف گواهی اصالت امضای الکترونیکی مقرر در ماده 21 قانون تجارت الکترونیک، نباید به مفهوم «رسمی شدن امضای مذکور» تلقی گردد زیرا هیچ کس در این اصل تردید ندارد که امضای بدون متن فاقد اثر حقوقی است و اصالت امضا، تنها در صورتی اهمیت میابد که به متن ضمیمه شده و در واقع موید مفاد ان باشد. لذا، برای تشخیص اصالت امضا، در هر زمان باید متن الکترونیکی پیوست ان نیز از حیث انتساب به امضا کننده مورد بررسی قرار گیرد و تشخیص اهلیت و رضایت چنین شخصی، جز از طریق حضور فیزیکی وی نزد سردفتر یا راه حل جایگزین مطمئن که حداقل تاکنون در کشورمان ارائه نشده به عمل نمی اید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی

1. هر داده پیام به صورت مستقل و مجزا تشکیل می‌شود.
2. دو داده پیام مشابه در صورتی مجزا محسوب می‌شوند که شواهدی دال بر نسخه مجدد بودن یکی از آنها وجود نداشته باشد.
3. تشخیص نسخه مجدد از داده پیام اصلی اهمیت دارد.
4. استقلال هر داده پیام اصلیت و مشروعیت آن را نشان می‌دهد.

مقالات مرتبط

جنبه های حقوقی انتساب داده پیام در ارتباطات الکترونیک