مبانی و روش‌های ارزیابی خسارات ناشی از نقض قراردادسرمایه‌گذاری ( با تکیه بر رویه دیوان های داوری ایکسید و دیوان دعاوی ایران ـ آمریکا)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۳۶ توسط MohammadJavad (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مبانی و روش‌های ارزیابی خسارات ناشی از نقض قراردادسرمایه‌گذاری ( با تکیه بر رویه دیوان های داوری ایکسید و دیوان دعاوی ایران ـ آمریکا) نام مقاله ای از غلامرضا یزدانی است که در شماره سی و پنجم (تیر1400) فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

امروزه در حقوق بین الملل و نیز دیوان‌های داوری بین المللی حق سلب مالکیت از اموال سرمایه‌گذار خارجی، به عنوان یک حق مشروع برای دولت میزبان سرمایه شناسایی شده است. در مواردی که دولت میزبان سرمایه، اقدام به سلب مالکیت از اموال سرمایه‌گذار خارجی می‌نماید، این سوال مطرح می‌شود که بر چه مبنایی و با چه روش‌هایی می بایست خسارات ناشی از نقض قراردادسرمایه‌گذاری توسط دولت میزبان سرمایه، ارزیابی شود. تا کنون در دکترین حقوقی، پاسخ قاطعی به این سوال داد نشده است. رویه‌ی دیوان‌های داوری بین المللی در این خصوص متفاوت می‌باشد. با تامل در آرای مختلفی که در دیوان‌های داوری ایکسید و نیز دیوان دعاوی ایران ـ آمریکا صادر نموده اند به نظر می‌رسد مقبول‌ترین مبنا برای ارزیابی خسارات، توجه به قیمت بازاری کالا می‌باشد. در عمل برای دست یافتن به این قیمت، روش‌های مختلفی ارائه شده است که می‌توان این روش‌ها را در سه روش، دسته بندی نمود، روش مقایسه‌ای، روش منفعت‌محور و روش نتیجه محور. در حقیقت بسته به مورد و نوع کالا، دیوان داوری، یکی از سه روش فوق را برای ارزیابی خسارات وارده به سرمایه‌گذار خارجی انتخاب می کند.

کلیدواژه‌ها

  • سلب مالکیت
  • ارزیابی خسارت
  • مبنای ارزیابی
  • روش ارزیابی
  • روش مقایسه‌ای

مواد مرتبط