بررسی جرم شناختی آثار محکومیت کیفری
عنوان | بررسی جرم شناختی آثار محکومیت کیفری |
---|---|
رشته | حقوق جزا و جرم شناسی |
دانشجو | عبدالکریم اسکندری |
استاد راهنما | سید محمود میرخلیلی |
استاد مشاور | محمدجواد فتحی، محمدابراهیم شمس ناتری |
مقطع | دکتری |
سال دفاع | ۱۳۹۶ |
دانشگاه | دانشگاه تهران |
بررسی جرم شناختی آثار محکومیت کیفری عنوان رساله ای است که توسط عبدالکریم اسکندری، با راهنمایی سید محمود میرخلیلی و با مشاوره محمدجواد فتحی و محمدابراهیم شمس ناتری در سال ۱۳۹۶ و در مقطع دکتری دانشگاه تهران دفاع گردید.
چکیده
محکومیت کیفری، فرایندی است که توسط مراجع صلاحیت دار قضایی در برابر رفتار مجرمانه و در قالب یکی از مجازات های مقرر در قانون، بر مرتکب جرم تحمیل می شود و آثار متعددی بر مجرم، خانواده وی و جامعه تحمیل می کند. در آغاز، محکومیت کیفری در قالب واکنش های بسیار خشن و به منظور انتقام گیری و تشفی خاطر قربانیان بنا نهاده شده بود، اما با توسعه حقوق جزا، محکومیت جزایی به سمت پیش گیری از جرم، اصلاح مجرم، بازپروری و بازگشت وی به جامعه، تعدیل شد. واقعیت های موجود و مطالعات جرم شناختی حاکی از آن است که سیاست کیفری دولت ها در رسیدن به اهداف فوق، چندان موفق نبوده و محکومیت جزایی علاوه بر آثار حقوقی مانند تحمل ضمانت اجراهای قانونی و تبعی؛ از منظر جرم شناسی آثار منفی فراوانی را به دنبال دارد. کم ترین آسیب محکومیت کیفری، برچسپ مجرمانه، ایجاد سوء پیشینه کیفری، محرومیت از حقوق اجتماعی، طرد از اجتماع و معارضه با هنجارهای جامعه است. با توجه به آسیب های محکومیت کیفری و ناکارآمدی مجازات؛ باید سازوکاری پیش بینی شود که بر اساس آن به بزهکاران فرصت داده شود تا به اجتماع بازگردند و زندگی ساده و سالمی که حق وی به عنوان یک شهروند است، برای او و خانواده اش فراهم گردد و از طرف دیگر از آسیب های محکومیت کیفری جلوگیری نموده و یا حداقل آن را کاهش داد .شناخت محکومیت کیفری و معیارهای آن؛ آثار محکومیت کیفری و چالش های فراروی آن براساس نظریات جرم شناختی، زمینه را برای بررسی راهکارهای کاهش دهنده آسیب محکومیت کیفری فراهم می نماید. استفاده از مجازات های اجتماعی، برقراری پیوند میان محکوم و جامعه، محدود کردن مداخله حقوق جزا، برداشتن موانع اشتغال و استخدام محکومین از طریق محدودنمودن زمان سابقه محکومیت کیفری و یا حذف ارایه گواهی عدم مسولیت از روش های مهمی است، که می تواند اثرات پیدا و پنهان منفی محکومیت جزایی را کاهش داده و موجب اصلاح مجرم شود. در کنار نهادهای ذکر شده راهکارهای دیگری نیز برای کاهش آثار منفی محکومیت مفید خواهد بود. مانند به کارگیری بدیل های حبس، بزه پوشی، عفو، توبه و حمایت های حقوقی و کیفری از اعاده حیثیت. در مجموع به کارگیری خردمندانه روش های ذکر شده می تواند بزهکاری را مهار کرده و آسیب های فردی، اجتماعی و محیطی محکومیت کیفری را محدود سازد.
کلیدواژه ها
- محکومیت کیفری
- آثار،