قاعده التعزیر بما یراه الامام

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قاعده «التعزیر بما یراه الامام» به معنای مصلحت‌اندیشی قاضی در تعیین مجازات‌های تعزیری بوده و دربردارنده ابعاد مختلف است. از جمله این ابعاد می‌توان به مبسوط‌الید بودن قاضی در تعزیر، تعیین نوع مجازات، میزان مجازات، تفکر قاضی در مورد آثار مجازات و پیامدهای آن و ... اشاره کرد.[۱]

منابع

  1. یوسفی, ایمان; ابراهیمی, شهرام; یوسفی, سعید (1402). "کاربست اخطار و تذکر در دادرسی؛ مطالعه تطبیقی حقوق ایران و انگلستان". پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب. 10 (4): 155–169. doi:10.22091/csiw.2023.9070.2387. ISSN 2476-4213.