ماده 71 قانون کار

نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۱ توسط رضا شریف یزدی (بحث | مشارکت‌ها) (←‏نکات توضیحی، تفسیری دکترین)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده 71 قانون کار: در صورت فسخ یا خاتمه قرارداد کار یا بازنشستگی و ازکارافتادگی کلی کارگر و یا تعطیل کارگاه مطالبات مربوط به مدت مرخصی استحقاقی کارگر به وی و در صورت فوت او به ورثه او پرداخت می‌شود.

پیشینه

در قانون سابق بحث از پرداخت به ورثه وجود نداشت. یکی از مصادیق آن، مورد مشابه ماده مذکور است که در ‌تبصره ۳ ماده 15 قانون کار 1337 آمده بود: «در صورت ترک کار یا اخراج یا فوت کارگر و یا تعطیل کارگاه کارفرما موظف است مزد مدت مرخصی استحقاقی کارگر را که بر حسب‌ تعداد ماه‌های خدمت به وی تعلق گرفته است پرداخت نماید».

نکات توضیحی، تفسیری دکترین

با توجه به سیاق ماده بنظر می رسد، منظور از تعطیل کارگاه، تعطیل دائم باشد که از موارد پایان قرارداد کار است و نه موقت.[۱]

نکات توضیحی

به نظر می رسد قانونگذار استعفاء و ترک ارادی کار توسط کارگر را به منزله انصراف او از مرخصی استحقاقی تلقی کرده است.[۲]

منابع

  1. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4549216
  2. محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200360