بایع
از نظر عده‌ای یکی از طرفین عقد بیع که به خصوصِ مال توجه دارد، بایع نامیده می‌شود.[۱]
عده‌ای نیز می‌گویند طرفی که اراده خود مبنی بر تملیک و تسلیم مبیع به مشتری را ابراز می‌کند، بایع نام دارد.[۲]
منابع
- ↑ سیدکاظم حائری. مفهوم بیع در فقه اسلامی. فصلنامه فقه اهل بیت شماره 65 بهار 1390، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655244
- ↑ پرویز نوین و عباس خواجه پیری. حقوق مدنی (جل ششم) (عقود معین-بخش اول) (بیع، خیارات، بیع شرط، اجاره، جعاله، قرض، صلح، مضاربه). چاپ 2. گنج دانش، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655248