حقوق بشر و اینترنت (زمانی)
حقوق بشر و اینترنت نام کتابی از سید قاسم زمانی است که توسط انتشارات خرسندی به چاپ رسیده‌است.
| نویسنده(ها) | سید قاسم زمانی |
|---|---|
| کشور | ایران مکان ناشر فارسی: تهران |
| زبان | فارسی |
| موضوع(ها) | حقوق بشر |
| ناشر | انتشارات خرسندی |
تاریخ نشر | ۱۳۸۶ |
| شمار صفحات | ۳۶۷ |
محتوای کتاب
این کتاب در ۵ بخش تدوین گردیده‌است.
- بخش اول: چشم‌اندازهای حقوق بشر در اینترنت. در این بخش شرح مختصری از دیدگاه‌هایی دربارهٔ حقوق بشر و اینترنت در سراسر جهان ارایه داده و نگرشی وسیع دربارهٔ چگونگی آشنایی پیشتازان در حقوق بشر به نقش اینترنت در توسعه حقوق بشر یا تأثیر سوء بر آن ارائه می‌دهد.
- بخش دوم: جلوه‌های عینی حقوق بشر و فناوری جدید. این بخش به بررسی چگونگی کاربرد روزانه اینترنت در حوزه حقوق بشر از سوی فعالان می‌پردازند.
- بخش سوم: حقوق بشر سراسر جهان در اینترنت. فعالیت‌های سازمان‌ها، طرفداران، فعالان حقوق بشر و نیز جنبش‌های عامه مردم در تلاش برای حمایت از حقوق خودشان از سوی کارشناسان و فعالان در این بخش، توضیح داده شده‌است.
- بخش چهارم: استفاده و سوءاستفاده از اینترنت که به حقوق بشر مربوط می‌شود، موضوع بخش چهارم کتاب است. این بخش همچنین به مسایلی چون ایجاد نفرت در دیگران از طریق اینترنت، حقوق زنان، حقوق کودکان و رنگ اینترنت می‌پردازد.
- بخش پنجم: فصل‌هایی دربارهٔ موضوع‌های مهمی مانند حقوق خصوصی، آزادی بیان، کنترل سیاسی، الگوهای ارتباط و آموزش حقوق بشر است.[۱]
بخشی از کتاب
نویسنده در بخشی از کتاب می‌نویسد:
تأثیر حقوق بشر و اینترنت بر اغلب حوزه‌های روابط اجتماعی در سطح ملی و بین‌المللی بسیار عمیق، گسترده و پایدار می‌نماید. اولی مبین حقوق و آزادی‌هایی است که اصولاً بر کرامت انسانی افراد در هر جامعه ای اتکا داشته و دولت را به احترام و تضمین رعایت آن حقوق در مورد تمام اشخاص موجود در قلمرو یا تحت صلاحیت آن ملزم نموده‌است، و دومی تکنیکی نوین جهت ارسال، تحصیل، پردازش و نشر اطلاعات با سرعتی شگفت‌انگیز و در گستره ای بی‌انتها به ارمغان آورده‌است. حقوق بشر قالبی را تمهید ساخته‌است که در آن کارکردهای اینترنت به عنوان یک تکنولوژی نوین ارتباطی مجال بروز می‌یابد و بدین وسیله فضای مجازی را به فضای حقوقی متکی می‌سازد. اصل آزادی بیان و حق جریان آزاد اطلاعات بستر حقوقی فعالیت ارائه کنندگان و دریافت کنندگان اطلاعات از طریق اینترنت می‌باشد و دولت را اصولاً از مداخله و مانع تراشی در این حوزه منع می‌نماید.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ سیدقاسم زمانی و مهناز بهراملو. حقوق بشر و اینترنت. چاپ 1. خرسندی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657200
- ↑ سیدقاسم زمانی و مهناز بهراملو. حقوق بشر و اینترنت. چاپ 1. خرسندی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657204