ماده ۹۷۴ قانون مدنی

ماده ۹۷۴ قانون مدنی: مقررات ماده ۷ و مواد ۹۶۲ تا ۹۷۴ این قانون تا حدی به موقع اجرا گذارده می‌شود که مخالف عهود بین‌المللی که دولت ایران آن را امضا کرده یا مخالف با قوانین مخصوصه نباشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مطالعه تطبیقی

به موجب ماده ۲۷ قانون مدنی مصر، استناد به قوانین خارجی، در رابطه با مقررات حقوق بین‌الملل خصوصی، صحیح نیست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قانون عام مؤخر، نمی‌تواند ناسخ معاهده فراملی خاص مقدم باشد. و در فرضی که، عهدنامه مقدم، با قانون مؤخر، ازحیث عام و خاص بودن، مساوی باشند؛ قانون جدید، ناسخ عهدنامه خواهدبود.

مفاد این ماده، اختصاص به تأثیر عهدنامه‌های فراملی، بر قاعده‌های ایرانی حل تعارض قوانین دارد.

عهدنامه مؤخر بر قانون، می‌تواند مخصص یا ناسخ آن باشد.

احتمالاً، منظور قانونگذار از وضع این ماده، تفسیر عبارت «در حدود معاهدات» مندرج در ماده ۷ قانون مدنی، بوده‌است.

ممکن است معاهدات فراملی، جهت تعیین قانون صالح، تصریح به بیان قاعده حل تعارضی متفاوت با قاعده‌های ایرانی حل تعارض، نموده باشند.

در روابط خارجی، معاهدات، مرجح بر قوانین هستند.

رویه‌های قضایی

نظریه مشورتی شماره ۳۴۵۴/۷ مورخه ۱۳۷۲/۵/۱۹ و نیز نظریه مشورتی شماره ۹۲۳۰/۷ مورخه ۱۳۸۰/۲/۲۲ و نیز نظریه مشورتی شماره ۳۴۸۵/۷ مورخه ۱۳۸۹/۶/۱۴ اداره حقوقی قوه قضاییه، دررابطه با حقوق ارثیه اتباع خارجی، رعایت مفاد ماده ۹۷۴ قانون مدنی را، لازم دانسته‌اند.

رای دادگاه درباره اثر پذیرش اجرای اصل حکم صادره از دادگاه خارجی بر اجرای مفاد کلی آن (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۱۰۰۵۱۹)

مذاکرات تصویب

یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که باید، به جای (... دولت ایران آن را امضا کرده…)، عبارت (مقامات صالحه، آن را تصویب کرده باشد)، قید گردد. وزیر عدلیه در پاسخ، بیان داشتند که تصویب معاهدات بین‌المللی توسط مجلس، اصلی کلی است، و تکرار آن، زاید می‌باشد. و یکی دیگر از نمایندگان، بیان نمودند که لفظ (دولت)، اعم از مقامات صالحه است؛ و تصویب مجلس را هم، دربرمی گیرد.