ماده ۸۹۳ قانون مدنی
ماده ۸۹۳ قانون مدنی: وراث، بعضی به فرض، بعضی به قرابت و بعضی گاه به فرض و گاهی به قرابت ارث می‌برند.
توضیح واژگان
اصطلاح «فرض» که در ماده ۸۹۳ قانون مدنی مورد اشاره قرار گرفته است، به معنای سهامی معین برای هر یک از ورثه می باشد که میزان آن در قرآن مورد تصریح قرار گرفته است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
پدر متوفی، با وجود فرزند برای وی، به فرض ارث می‌برد؛ و در غیر این صورت، قرابت بر خواهد بود. اگر فرزندان متوفی، منحصر به یک یا چند دختر باشد؛ همگی فرض بر خواهند بود؛ و اگر میت دارای اولاد ذکور و اناث باشند؛ همگی قرابت بر هستند و البته این حکم، در مورد اخوه متوفی نیز جاری است.[۲][۳][۴]
وراثت به فرض، مخصوص امور مالی است؛ و عنوان فرض، در امور غیرمالی نظیر حق وراثت و حق قصاص، معنایی ندارد.[۵]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4162496
- ↑ محمد بروجردی عبده. کلیات حقوق اسلامی. چاپ 1. رهام، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3574516
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 208388
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره حقوق مدنی (جلد دوم) (ارث). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4266144
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث). چاپ 5. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196928