ماده ۱۸۳ قانون تجارت
ماده ۱۸۳ قانون تجارت: شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته.
توضیح واژگان
شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا میگردد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
شرکت نسبی، همچون شرکت تضامنی، یکی از اقسام شرکتهای اشخاص بهشمار میآید.[۲] و شرکت نسبی از هر جهت، شبیه شرکت تضامنی است. تنها تفاوتی که بین این دو شرکت وجود دارد؛ این است که در شرکت نسبی، مسئولیت شرکا، به نسبت آورده آنان تعیین میگردد.[۳]
انتقادات
قانونگذار، حداقل سرمایه شرکت نسبی را معین ننموده؛ و این امر باعث میشود تا، تعداد معدودی اشخاص، اقدام به تشکیل شرکتی با سرمایه اندک نمایند.[۴]
مصادیق و نمونهها
- اگر یک شرکت نسبی، با سرمایه ۱۸۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال تشکیل گردد؛ و دارای ۳ شریک باشد که هر یک از آنان، ۶۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال سرمایهگذاری نموده باشند؛ دراینصورت میتوان هریک را به میزان یک سوم کل سرمایه شرکت، در برابر حقوق بستانکاران شرکت ضامن دانست.[۵]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات). چاپ 1. گنج دانش، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 127744
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633716
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788
- ↑ کورش کاویانی. حقوق شرکتهای تجاری. چاپ 1. میزان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3459476
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788