ماده ۲۳۴ قانون تجارت

ماده ۲۳۴ قانون تجارت: در قبولی براتی که وجه آن در خارج از محل اقامت قبول کننده باید تأدیه شود تصریح به مکان تأدیه ضروری است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• برات: نوشته‌ای است که به موجب آن شخصی به شخص دیگر امر می‌دهد تا مبلغی در وجه یا به حواله کرد شخص ثالثی در موعد معینی پرداخت نماید.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

امروزه محل پرداخت وجه برات، در شعبه بانک براتگیر، و به عبارت دیگر غیر از محل اقامت وی می‌باشد. و چنین روشی، موجبات اعتماد بیشتر مردم را فراهم ساخته‌است. و بانک‌ها برای تقویت این اعتماد، در قبول پرداخت وجه برات در مدت تعیین شده، قبلاً اعتبار مشتری خود و اصیل بودن برات را، مورد توجه قرار می‌دهند. از طرف دیگر، براتگیر مجبور نخواهد بود تا سررسید برات، وجه آن را نزد خود نگهداری نماید. و به بانکدار نیز امکان می‌دهد؛ که وضع معاملاتی و تجارتی مشتری خود را، تحت مراقبت داشته باشد؛ و همچنین عملیات تنزیل و تهاتر بین بانک‌ها، به راحتی صورت می‌گیرد.

مقالات مرتبط

• اثر حجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی در کنوانسیون‌های ژنو