دعوی ورشکستگی
در نظام حقوقی ایران با دو عبارت معسر و ورشکسته مواجهیم که هر کدام برای دسته‌ای از افراد که امکان پرداخت دیون خویش را ندارند، استفاده می‌شود. براساس ماده ۶ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، معسر کسی است که به‌دلیل نداشتن مالی به‌جز مستثنیات دین، یا عدم دسترسی به اموالش قادر به تأدیه دیون خود نباشد. اساساً شمول مقررات اعسار ناظر بر افراد غیرتاجر است و تجار که مصادیق آن در قانون تجارت شناسایی شده است، در صورت عدم امکان پرداخت دیون باید دعوای ورشکستگی اقامه کنند.[۱]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ ام البنین رمضان زاده؛ سیدحسن حسینی مقدم، (1400)، اثر دادخواست ورشکستگی بر اعمال مادۀ 3 قانون نحوۀ اجرای محکومیت‌های مالی 1394، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 50، شماره 2