ماده ۹۶۶ قانون مدنی: تصرف و مالکیت و سایر حقوق بر اشیای منقول یا غیرمنقول تابع قانون مملکتی خواهد بود که آن اشیا در آن جا واقع می‌باشند مع‌ذلک حمل و نقل شدن شیءِ منقول از مملکتی به مملکت دیگر نمی‌تواند به حقوقی که ممکن است اشخاص مطابق قانون محل وقوع اولی شئ نسبت به آن تحصیل کرده باشند خللی آورد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

چنانچه شخصی، مال غیرمنقول واقع در ایران را، در کشور دیگری، با سند عادی منتقل نماید؛ چون این انتقال، مطابق قانون محل وقوع ملک، باید به موجب سند رسمی صورت می‌گرفته؛ قابل استناد در ایران نیست؛ هر چند به موجب قانون کشور محل انتقال، فاقد اشکال باشد.[۱]

در مورد مالکیت‌های معنوی، باید از قانون کشوری تبعیت نمود؛ که اثر معنوی یا هنری، در آن کشور، تبلور یا صورت بیرونی یافته‌است؛ یا به عبارتی، در این گونه موارد، قانون محل چاپ، نشر یا پخش آن اثر، حاکم است.[۲]

در مورد وسایل نقلیه، که مدام، در حال حرکت بین مرزهای مختلف جغرافیایی هستند؛ و محل استقرار مشخصی ندارند؛ باید قانون کشور محل ثبت این گونه اموال را، حاکم بر دعاوی مربوطه دانست.[۳]

رویه‌های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. نجادعلی الماسی. حقوق بین‌الملل خصوصی. چاپ 2. میزان، 1383.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1510184
  2. محمود سلجوقی. حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد دوم) (تعارض قوانین- با اضافات). چاپ 5. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 603232
  3. محمود سلجوقی. حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد دوم) (تعارض قوانین- با اضافات). چاپ 5. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 603076