ماده ۱۲۶۱ قانون مدنی

ماده ۱۲۶۱ قانون مدنی: اشارهٔ شخص لال که صریحاً حاکی از اقرار باشد صحیح است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

منظور از «اقرار» در ماده ۱۲۶۱ قانون مدنی، بیان حقی به نفع دیگری و به ضرر خود می‌باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اقرار شفاهی، ممکن است با لفظ یا اشاره، در دادگاه یا خارج از محکمه، واقع گردد.

اقرار لال با اشاره، به شرطی که قابل فهم باشد؛ صحیح است، خواه لال بودن شخص، ناشی از کر بودن، یا عامل دیگری باشد.

نکات توضیحی

شخصی که عاجز از بیان برخی الفاظ است؛ می‌تواند با لفظ یا اشاراتی که دلالت بر مقصود وی نمایند؛ اقرار را جاری سازد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

• اشاره شخص لال، قائم مقام لفظ اوست.
• اقرار لال به سرقت حدی، شرب خمر و زنا، مسموع نیست.

مقالات مرتبط

• نقش و تأثیر سکوت در شکل‌گیری اعمال حقوقی و جایگاه آن در ادله اثیات با رعایت اخلاق حسنه
• ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر ادلۀ موضوعی و طریقی