ماده 199 قانون امور حسبی

ماده 199 قانون امور حسبی: در صورتی که بین ورثه غائب یا محجور باشد رفع مهر و موم بعد از تعیین وکیل یا امین برای غائب و تعیین قیم برای محجور به عمل ‌خواهد آمد.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.

محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می شود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری می کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند و یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق می گردد.

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.

نکات توضیحی

ظاهرا واژه غایب در ماده 199 قانون امور حسبی اعم از غایب مفقودالاثر و یا شخصی که در محل نمی باشد، است. زیرا هم به تعیین وکیل که منظور این است اگر وارثی در محل نباشد رفع مهر و موم بایستی با حضور وکیلی که او تعیین کرده است انجام پذیرد. به هر حال رفع مهر و موم ترکه مورث غایب، بدون اطلاع به امین نخواهد بود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. اگر در بین ورثه فردی غائب وجود داشته باشد، ابتدا باید وکیل یا امین برای او تعیین شود.
2. برای ورثه‌ای که محجور است، پیش از رفع مهر و موم، نیاز به تعیین قیم می‌باشد.
3. عمل رفع مهر و موم در این شرایط به تعویق می‌افتد تا تعیین وکیل، امین، یا قیم صورت گیرد.
4. هدف تعیین وکیل، امین یا قیم، حفظ حقوق ورثه غائب یا محجور در فرآیند انحصار وراثت است.
5. تعیین وکیل یا امین برای غائب و قیم برای محجور، پیش‌نیاز رفع مهر و موم است.