اصل ۶۸ قانون اساسی
اصل ۶۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: در زمان جنگ و اشغال نظامی کشور به پیشنهاد رئیسجمهور و تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان و تأیید شورای نگهبان انتخابات نقاط اشغال شده یا تمامی مملکت برای مدت معینی متوقف میشود و در صورت عدم تشکیل مجلس جدید، مجلس سابق همچنان به کار خود ادامه خواهد داد.
مواد مرتبط
اصل ۱۱۳ قانون اساسی قانون تعیین حدود وظایف و اختیارات و مسئولیتهای ریاست جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۵
فلسفه و مبانی نظری
رئیسجمهور مقام پیشنهاد دهنده توقف انتخابات است، دلیلی که برای این امر به نظر میرسد آن است که رئیسجمهور در مقام ریاست قوه مجریه و همچنین ریاست شورای عالی امنیت، نسبت به اوضاع و احوال کشور و حالت جنگ و نا آرامیهای احتمالی مخل به برگزاری انتخابات، اشراف کامل دارد.[۱]
نکات تفسیری دکترین اصل 68 قانون اساسی
تأیید توقف انتخابات توسط شورای نگهبان ناشی از مقام نظارتی این شورا بر انتخابات است و نباید آن را با نظارتی که بر مصوبات مجلس می شود یکسان تصور کرد؛ زیرا تصویب توقف انتخابات، تصویب قانون نیست بلکه اعمال یک سیاست هماهنگ است.[۲] لازم به ذکر است که گرچه قانون اساسی اشاره به مدت معین و ذکر مدت کرده است اما ماهیت جنگ و اشغال نظامی نمیتواند مقید به زمان باشد.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی اصل 68 قانون اساسی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- متوقف شدن انتخابات در زمان جنگ و اشغال نظامی کشور با شرایط خاص
- نیاز به پیشنهاد رئیسجمهور برای توقف انتخابات
- لزوم تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان برای توقف انتخابات
- نیاز به تأیید شورای نگهبان برای توقف انتخابات
- امکان توقف انتخابات در نقاط اشغال شده یا در کل کشور
- تعیین مدت معین برای توقف انتخابات
- ادامه کار مجلس سابق در صورت عدم تشکیل مجلس جدید
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ علی محمد فلاح زاده. تفکیک تقنین و اجرای تحلیل مرزهای صلاحیت تقنینی در روابط قوای مقننه و مجریه. چاپ 1. معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4982008
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3836468
- ↑ امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4725724