ماده ۲۳۰ قانون تجارت

ماده ۲۳۰ قانون تجارت: قبول کننده برات ملزم است وجه آن را سر وعده تأدیه نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۲۹ قانون تجارت
• ماده ۲۳۱ قانون تجارت

توضیح واژگان

• برات: نوشته‌ای است که به موجب آن شخصی به شخص دیگر امر می‌دهد تا مبلغی در وجه یا به حواله کرد شخص ثالثی در موعد معینی پرداخت نماید.

مطالعات تطبیقی

به موجب ماده ۲۸ قانون متحدالشکل ژنو، پس از تحقق قبولی، براتگیر باید مبلغ برات را، در موعد مقرر پرداخت نماید.

نکات تفسیری دکترین ماده 230 قانون تجارت

شخصی که برات را قبول نموده؛ در مقابل دارنده برات مسئول است؛ حتی اگر دارنده در اتیان وظایف خویش، نظیر اعتراض عدم تأدیه و …، غفلت و تساهل نموده باشد. اگر دارنده برات، بدون رعایت مقررات مربوطه، قبولی براتگیر را اخذ نموده باشد؛ دراینصورت هرچند محال علیه، مکلف به تأدیه مبلغ مندرج در سند است؛ اما دارنده، حق مراجعه به سایر مسئولین برات را ندارد.

نکات توضیحی ماده 230 قانون تجارت

قبولی، سبب می‌گردد که براتگیر، اولین مسئول تأدیه مبلغ برات به‌شمار آید. البته قبل از آن، باید براتکش را مسئول اصلی سند محسوب نمود. شایان ذکر است یکی از تفاوت‌های برات با حواله، این است که قبول برات توسط براتگیر، منجر به برائت ذمه برات دهنده نمی‌گردد. اما در حواله، به محض تحقق عقد، ذمه محیل بری گردیده و آنچه بر عهده او بوده؛ به محال علیه منتقل می‌گردد. علی الاصول براتگیر، باید وجه آن را در وعده‌ای که مقرر گردیده؛ تأدیه نماید. مگر اینکه اموری نظیر مرگ و ورشکستگی براتگیر، موجب پرداخت پیش از موعد گردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 230 قانون تجارت

1. مسئولیت قبول کننده: قبول کننده برات موظف به پرداخت وجه برات در سر موعد مقرر است.
2. تعهد به پرداخت: قبول کننده برات یک تعهد مالی برای پرداخت وجه برات در موعد معین بر عهده دارد.
3. الزام قانونی: قانون تجارت قبول کننده برات را ملزم به پرداخت وجه در تاریخ مقرر می‌کند.
4. تاریخ سر رسید: وجه برات باید در تاریخ معین شده در برات پرداخت گردد.
5. مسئولیت مالی: قبول کننده در صورت عدم پرداخت وجه برات در سر موعد ممکن است با پیامدهای قانونی مواجه شود.
6. قرارداد تجاری: قبول برات به منزله یک قرارداد تجاری است که قبول کننده را به پرداخت وجه ملزم می‌سازد.
7. جلوگیری از تخلف: ماده قانونی تلاش می‌کند تا از وقوع تخلف در پرداخت وجه برات جلوگیری کند.

مقالات مرتبط

• مقابله با عهدشکنی احتمالی متعهد بر مبنای راهکار تضمین
• اثر حجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی در کنوانسیون‌های ژنو