ماده ۲۳۱ قانون تجارت

ماده ۲۳۱ قانون تجارت: قبول کننده حق نکول ندارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۳۰ قانون تجارت
• ماده ۲۳۲ قانون تجارت

توضیح واژگان

• نکول: امتناع از تأدیه مبلغ برات، حواله و … را، نکول گویند.

مطالعات تطبیقی

به موجب ماده ۲۹ قانون متحدالشکل ژنو، چنانچه براتگیر پیش از رد برات به دارنده آن، قبول خود را خط بزند؛ چنین رجوعی پذیرفته خواهد بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 231 قانون تجارت

قبولی برات، از قابلیت فسخ برخوردار نیست. یعنی براتگیر پس از قبول برات، در مقابل دارنده این سند، حق طرح عدم مدیونیت خود در مقابل صادرکننده را ندارد. این اصل که به «اصل عدم توجه ایرادات»، معروف است، در مورد رابطه‌ی تمام امضاکنندگان با دارنده‌‎ی صادق است و اختصاص به براتگیر ندارد. پس حتی در برات‌های بدون محل نیز، براتگیر نمی‌تواند از قبول خود عدول نماید.

نکات توضیحی ماده 231 قانون تجارت

ماده ۲۳۱ قانون تجارت، دلالت بر مسئولیت قبول کننده برات دارد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 231 قانون تجارت

1. قبول کننده بر اساس ماده ۲۳۱ قانون تجارت، نمی‌تواند پس از قبول، نکول کند.
2. نکول به معنای انکار یا عدم اجرای تعهدات موجود در قرارداد است.
3. این ماده بر الزام حقوقی و تعهدات قبول کننده تاکید دارد.
4. قانون تجارت به منظور حفظ اعتبار و پایداری معاملات، این ماده را وضع کرده است.
5. قبولی به معنای تعهد به پرداخت براساس شرایط مقرر است.
6. این محدودیت قانونی جهت حمایت از حقوق دارنده سفته یا برات وضع شده است.

مقالات مرتبط

• اثر حجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی در کنوانسیون‌های ژنو