ماده ۲۴۳ قانون تجارت

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۲۴۳ قانون تجارت: موعد پرداخت براتی که یک یا چند روز یا یک یا چند ماه از رؤیت وعده دارد به وسیله تاریخ قبولی یا تاریخ اعتراضنامه نکول معین می‌شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نکات توضیحی ماده 243 قانون تجارت

اجرای تشریفات اعتراض نکول و درنتیجه بهره‌مندی از فواید نکول اختیاری است؛ مگر درمورد برات به وعده از رؤیت، زیرا تاریخ واخواست، تعیین‌کننده تاریخ رؤیت و به تبع آن، تاریخ تأدیه خواهد بود.[۲]

مصادیق و نمونه ها

  • اگر موعد تأدیه براتی، مثلاً چهار ماه پس از رؤیت باشد و سند مزبور نکول گردد؛ موعد تأدیه، یعنی سررسید برات، چهار ماه پس از تاریخ واخواست نکول خواهد بود. چنانچه ظهرنویس‌ها و براتکش، به درخواست دارنده، ضامنی جهت تأدیه وجه برات در سررسید، معرفی ننمایند؛ دارنده می‌تواند پرداخت فوری مبلغ مندرج در سند را، از آنان مطالبه نماید.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 243 قانون تجارت

  1. موعد پرداخت براتی وابسته به تاریخ رؤیت است.
  2. تاریخ قبولی برای تعیین مهلت پرداخت اهمیت دارد.
  3. تاریخ اعتراضنامه نکول نیز می‌تواند ملاک تعیین موعد باشد.
  4. براتی ممکن است یک یا چند روز یا یک یا چند ماه از زمان رؤیت پرداخت شود.
  5. تعیین تاریخ دقیق پرداخت نیازمند وقایع مرتبط با قبولی یا نکول است.

منابع

  1. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2479072
  2. فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4096176
  3. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2479452