ماده ۲۹۷ قانون تجارت
ماده ۲۹۷ قانون تجارت: دفتر محکمه یا دفتر مقاماتی که وظیفه محکمه را انجام می‌دهند باید مفاد اعتراضنامه را روز به روز به ترتیب تاریخ و نمره در دفتر مخصوصی که صفحات آن به توسط رئیس محکمه یا قائم مقام او نمره و امضاء شده‌است ثبت نمایند. در صورتی که محل اقامت برات دهنده یا ظهرنویس اولی در روی برات قید شده باشد دفتر محکمه باید آنها را توسط کاغذ سفارشی از علل امتناع از تأدیه مستحضر سازد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- اعتراض نامه: به اظهارنامه‌ای که متضمن واخواست برات یا سفته باشد، اعتراض نامه گویند.[۱]
انتقادات
به نظر نمی‌رسد که هیچ دفتر دادگاهی، به تکلیف مندرج در قسمت اخیر ماده ۲۹۷ قانون تجارت عمل نمایند؛ لذا قسمت اخیر این ماده را باید در عمل منسوخ دانست.[۲][۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 297 قانون تجارت
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دفتر محکمه باید مفاد اعتراضنامه‌ها را به ترتیب تاریخ و نمره در دفتر مخصوصی ثبت کند.
- صفحات دفتر مخصوص باید به وسیله رئیس محکمه یا قائم مقام او نمره‌گذاری و امضاء شوند.
- اگر محل اقامت برات دهنده یا ظهرنویس اولی روی برات قید شده باشد، دفتر محکمه باید آنها را از علل امتناع از تأدیه آگاه سازد.
- اطلاع‌رسانی به برات دهنده یا ظهرنویس اولی باید از طریق کاغذ سفارشی صورت گیرد.
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 82128
- ↑ فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4143156
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک). چاپ 11. سمت، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3796196