ماده 86 قانون امور حسبی

ماده ۸۶ قانون امور حسبی: محجور ممیز می‌تواند اموال و منافعی را که با سعی خود او حاصل شده‌است با اذن ولی یا قیم اداره نماید.

مواد مرتبط

• ماده ۸۵ قانون امور حسبی

توضیح واژگان

محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.

اذن: در لغت یعنی اعلام، اباحه و رخصت، دستور، اجازه، اراده، اطاعت، علم. اذن در اصطلاح دارای دو معنای ذیل است:

الف: به از بین رفتن منع قانونی، توسط مقنن یا شخصی معین، به نفع اشخاصی معلوم یا نامشخص را اذن گویند.

ب: به موافقت مالک، جهت تصرف دیگری در مال او، اذن گویند.

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می‌گردد؛ قیم گویند.

نکات تفسیری دکترین ماده 86 قانون امور حسبی

وضعیت همه محجوران یکسان نیست بلکه بعضی محجورین مانند سفیه امکان انجام فعالیت‌های اقتصادی را دارند این افراد می‌توانند با اذن ولی یا قیم در اموال و منافعی که به دست می‌آورند تصرف کنند و در صورتی که محجور بدون اجازه قیم یا ولی عمل کند ولی یا قیم می‌توانند آن عمل را تنفیذ یا رد کنند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 86 قانون امور حسبی

1. محجور ممیز به کسی اطلاق می‌شود که توانایی تشخیص و تمییز امور را دارد، اما به دلیل سن یا شرایط دیگر، از نظر قانونی محدودیت‌هایی برای اداره اموال خود دارد.
2. محجور ممیز می‌تواند اموالی را که از تلاش شخصی خود به دست آورده است، با شرایط خاصی اداره کند.
3. اداره اموال توسط محجور ممیز منوط به اخذ اذن از ولی یا قیم است.
4. تلاش شخصی محجور منبع اموال و منافع قابل اداره او است.
5. اذن ولی یا قیم شرط لازم برای اجازه اداره اموال توسط محجور ممیز است.
6. قانون به محجور ممیز اجازه می‌دهد تا به نوعی استقلال مالی داشته باشد، مشروط بر رعایت شرایط مذکور.

مقالات مرتبط

• شرایط قابل استماع بودن دعوی در فقه (شرحی بر بند 3 و 5 الی 11 ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی)
• اثرحجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی درکنوانسیون های ژنو