اباحه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
اباحه در معنای مصدری به معنای مباح کردن و در معنای اسم مفعولی به معنای مجاز بودن تصرفی یا انجام عملی می‌باشد.[۱][۲][۳]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655884
- ↑ محمدرضا شب خیز. فرهنگ نامه اصول فقه. چاپ 1. کتاب آوا، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655888
- ↑ فهیمه ملک زاده. دانشنامه حقوقی (حقوق مدنی) (جلد اول). چاپ 1. مجد، 1395. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655892