ماده ۲۱۹ قانون مجازات اسلامی

دادگاه نمی تواند کیفیت، نوع و میزان حدود شرعی را تغییر یا مجازات را تقلیل دهد یا تبدیل یا ساقط نماید. این مجازات ها تنها از طریق توبه و عفو به کیفیت مقرر در این قانون قابل سقوط، تقلیل یا تبدیل است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

واژه «حدود»، 14 مرتبه در قرآن تکرار شده است و به معنای احکام الهی است و یکی از احکام الهی، مجازات های شرعی است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ممنوعیت تغییر در کیفیت، نوع و میزان حدود، ویژگی اصلی جرائم حدی است.و اصولا حدود، قابل اسقاط و تخفیف نیستند مگر در این موارد: الف) اگر بزهکار قبل از اثبات بزه ارتکابی در محکمه توبه کند ب) اگر بزهکار خود، اقرار به بزه نماید، حاکم مخیر به اجرای حد یا بخشش است. ضمنا تفاوت اصلی میان حدود و تعزیرات این است که در حدود، مجازات، ثابت و غیر قابل تغییر است اما در تعزیرات، مجازات از سوی حکومت و به موجب قانون اجرا می شود و در اختیار دادگاه است. گفتنی است تعداد حدود، مورد اجماع فقها نیست و در قانون به آنها افزوده شده است.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

حد در روایات به معنای تعزیر بیان شده است و از این رو در مورد وجود مجازات های ثابت و غیرقابل تغییر، تردیدهایی وجود دارد، عده ای اقامه حدود را به معنای اقامه عدل دانسته اند که مورد تاکید شارع است.پیامبر اکرم فرموده است"یک ساعت عدالت ورزی بهتر از هفتاد سال عبادت است و اگر حدی روی زمین اقامه شود، بهتر از آن است که چهل روز باران ببارد."

انتقادات

تعداد حدود، مورد اجماع فقها نیست همانطور که قانونگذار نیز پس از انقلاب در قوانین مختلف بر تعداد آنها افزوده یا کاسته است، فقدان حد بغی و سب النبی و افساد فی الارض و تعزیری بودن آنها در قانون قبلی و حدی بودنشان در قانون جدید، نمونه ای از آن است.

همچنین در این باره ذکر شده است غیرقابل تغییر بودن مقررات حدود با فرضیه های مکاتب علمی کیفری که جرایم و مجازات ها را در زمان های مختلف قابل تغییر میدانند، سازگار نیست.