اصل ۱۳۲ قانون اساسی

اصل ۱۳۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: در مدتی که وظایف رئیس‌جمهور بر عهده شورای موقت ریاست جمهوری است دولت را نمی‌توان استیضاح کرد یا به آن رای عدم اعتماد داد و نیز نمی‌توان برای تجدیدنظر در قانون‏ اساسی اقدام نمود.

فلسفه و مبانی نظری

محدودیت در خصوص استیضاح و رای عدم اعتماد بدین خاطر است که مدیریت کشور در وضع عادی نیست و بر فرض که وزرا به علت رای عدم اعتماد عزل شوند امور کشور تعطیل بردار نیست که وزیری انتخاب نشود و از طرف دیگر معرفی وزرای جدید برای 50 روز در حالی که معلوم نیست رئیس جمهور آینده مجددا آنها را انتخاب کند مقرون به صلاح نیست. اقدام به همه پرسی و یا تجدید نظر در آن نیز از جمله اموری است که انجام آنها در مدت کوتاه 50 روزه کفالت ضروری نمی باشد به خصوص که جامعه به دلیل التهاب ناشی از انتخاب رئیس جمهور حالت عادی برای انجام امور مذکور را ندارد. [۱]

مواد مرتبط

اصل 87 قانون اساسی

اصل 89 قانون اساسی

منابع

  1. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4444204