ماده ۳۸۸ قانون تجارت

ماده 388 قانون تجارت: متصدی حمل و نقل مسئول حوادث و تقصیراتی است که در مدت حمل و نقل واقع شده اعم از اینکه خود مباشرت به حمل و نقل‌کرده و یا حمل و نقل‌کننده دیگری را مامور کرده باشد. بدیهی است که در صورت اخیر حق رجوع او به متصدی حمل و نقلی که از جانب او مامور‌ شده محفوظ است.

مطالعات تطبیقی

به موجب رویه دیوان عالی فرانسه، در خصوص حمل مسافران، متصدی حمل و نقل را باید مسئول در نتیجه دانست. لذا باید متصدی را دارای مسئولیت بدون تقصیر تلقی کرد و او را در سالم رساندن مسافران مسئول دانست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق بیانگر اصل مسئولیت متصدی حمل و نقل در برابر گیرنده کالا در فرض گم شدن، تلف شدن، نقصان یا تأخیر در تسلیم مال است.بر اساس این ماده، متصدی حمل و نقل مسئول خساراتی است که در هنگام حمل و نقل بر کالا وارد می شود. در این خصوص فرقی نمی کند که حمل مال به مباشرت خود متصدی باشد یا به توسط مأمور به عمل آید.پس می توان متصدی را مسئول خساراتی که از سوی کارکنان وی به مال وارد می شود نیز دانست.چرا که تعهد متصدی حمل و نقل در برابر صاحب کالا، ناظر به نتیجه کار است. از تعهد فوق تحت عنوان «تعهد به ایمنی» یاد شده است که عده ای آن ا تلاشی برای گرایش به تعهد به نتیجه دانسته اند.اگرچه بعضاً موسسات حمل و نقل سعی می کنند در قرارداد حمل و نقل، خود را وکیل شخص حمل کننده تلقی کرده و مسئولیت امر را بر عهده حمل کنندگان قرار دهند، دادگاه های ایران تا به امروز موسسه حمل و نقل را مسئول خسارات حاصله از اقدامات کارمندان موسسه در طی حمل بار می دانند. لذا متصدی باید وسایل مناسب و کافی را برای حمل مال التجاره در اختیار داشته و مال را بدون هرگونه نقص یا عیبی به مرسل الیه برساند.