ماده ۵۵۳ قانون تجارت

نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۴ توسط 210497022 (بحث | مشارکت‌ها)

ماده 553 قانون تجارت:اگر اقوام شخص ورشکسته بدون شرکت مشارالیه اموال او را از میان ببرند یا مخفی نمایند یا پیش خود نگاهدارند به مجازاتی که برای‌ سرقت معین است محکوم خواهند شد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس این ماده مجازات از بین بردن، مخفی کردن یا نزد خود نگاه داشتن اموال تاجر از سوی اقوام وی، همان مجازات سرقت است. جرم موضوع این ماده را نباید جرم سرقت به معنای خاص خود دانست. بلکه این رفتار جرمی خاص است که صرفاً مجازات جرم سرقت برای آن نیز در نظر گرفته شده است.[۱]عده ای این مجازات را مجازات پیش بینی شده در ماده ۶۶۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) می دانند. مگر اینکه رفتار ارتکابی مشمول شرایط حد باشد. اما به صورت کلی با توجه به اصل تفسیر مضیق به نفع متهم، باید او را مشمول ماده 661 دانست.[۲]ارتکاب این جرایم را نباید شرکت در جرم دانست. بلکه این اقدامات هر یک فعلی مستقل است که بدون شرکت تاجر نیز محقق می شود. حتی گروهی معتقدند فرقی ندارد این جرایم به نفع تاجر ورشکسته واقع شده باشد یا به نفع خود مرتکب.[۳]

انتقادات

به اعتقاد برخی از حقوقدانان هیچ شباهتی میان عنصر مادی جرم فوق که همان ازبین بردن، مخفی کردن و پیش خود نگاه داشتن است و عنصر مادی جرم سرقت وجود ندارد. لذا تشبیه این دو جرم به یکدیگر از سوی مقنن مطلوب نیست.[۴]

منابع

  1. عباس زراعت. حقوق جزای اختصاصی (جلد دوم) (جرایم علیه اموال و مالکیت). چاپ 1. فکرسازان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1789376
  2. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 608680
  3. ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2268332
  4. عباس زراعت. حقوق جزای اختصاصی (جلد دوم) (جرایم علیه اموال و مالکیت). چاپ 1. فکرسازان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4753580