ماده ۵۱۹ قانون تجارت

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۳ توسط Abozarsh12 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده 519 قانون تجارت: اگر قبل از تقسیم وجوهی که از فروش اموال غیر منقول حاصل شده وجهی از بابت دارایی منقول تقسیم شود طلبکارهایی که نسبت به‌اموال غیر منقول حقوقی دارند و طلب آنها تصدیق و اعتراف شده است به میزان کلیه طلب خود جزو سایر غرما وارد و از وجوه مزبوره حصه می‌برند‌ولی عندالاقتضاء مبلغ دریافتی در موقع تقسیم حاصل اموال غیر منقول از طلب آنها موضوع می‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طبق این ماده تقسیم وجوه حاصل شده قبل از فروش اموال غیر منقول، باید بعد از تقسیم وجه حاصل از بابت دارایی منقول به عمل آید.[۱] همچنین بر اساس این ماده حق وثیقه نسبت به عین، تبدیل به حق نسبت به قیمت مال فروخته شده می شود و طلبکاران با وثیقه حق رجحان خویش را نسبت به قیمت حفظ خواهند کرد. همچنین در صورت لزوم، مبلغ دریافت شده قبلی از سوی طلبکار، در هنگام تقسیم حاصل فروش اموال غیر منقول، از طلب وی کاسته می شود.[۲]

منابع

  1. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2481892
  2. ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2269096