خسارت ناشی از تصرف پول دیگری

هنگامی که شخصی، پول دیگری را بر خلاف قانون به تصرف خویش در می‌آورد، ممکن است دو نوع خسارت بر او وارد کند. خسارت اوّل، خسارتی است که از تلف مال صاحب پول بر دیگری وارد می‌آید. برای مثال، صاحب پول ممکن است مالی را خریداری یا اجاره کرده باشد و به صورت کلی، تعهدی بر ذمه‌اش قرار داشته باشد که می‌خواسته یا می‌توانسته با پولی که در دست دیگری دارد آن را ادا کند اما به دلیل این که دیگری بدون مجوز قانونی، پول او را در دست خود نگاه داشته از ایفای تعهد باز می‌ماند و ناگزیر می‌شود خسارتی را بپردازد و یا این که به دلیل نداشتن پول در مثل نمی‌تواند بیماری‌ای را که بدان مبتلاست در نخستین مراحل درمان کند و بیماری شدت می‌یابد و هزینۀ درمان آن نیز بالاتر می‌رود. یا نمی‌تواند خوراک دامش را تهیه کند و بدین سبب چهارپایی چون گوسفند و گاو از او تلف می‌شود. جبران این دست از خسارات ها تابع قواعد عمومی مسؤولیت مدنی است و البته به ماهیت پول ارتباطی ندارد. اما نوع دیگری از خسارت ها وجود دارد که خسارت تأخیر تأدیه نام دارد.[۱]

منابع

  1. جوادی, مهدی (1402). "تحلیل و نقد رأی وحدت رویۀ هیأت عمومی دیوان عالی کشور پیرامون مسؤولیت فروشنده در ضمان درک". دو فصلنامه نقد و تحلیل آراء قضایی. 2 (3). doi:10.22034/analysis.2023.1971204.1009. ISSN 2821-1790.