ماده ۳۰ قانون مجازات اسلامی

ماده ۳۰ قانون مجازات اسلامی: منع از اشتغال به شغل، کسب، حرفه یا کار معین مستلزم لغو جواز کار یا پروانه کسب، حرفه یا کار است مشروط به این که جرم به سبب اشتغال به شغل، کسب، حرفه یا کار ارتکاب یابد یا آن اشتغال وقوع جرم را تسهیل نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 23 قانون مجازات اسلامی

پیشینه

این ماده در قانون مجازات اسلامی سابقه ای ندارد و متاثر از قانون جزای فرانسه نگاشته شده است. البته به نظر میرسد پیش از تصویب ماده فوق صدور حکم به محرومیت از شغل معین طبق ماده 728 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 بلا اشکال بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

وفق این ماده، تعیین ممنوعیت از شغل برای متهم به عنوان یکی از مجازات های تکمیلی ماده 23 به جهت پیشگیری از ارتکاب جرم یا تکرار آن قابل اعمال است.

نکات توضیحی

ضروری است که ارتکاب جرم به دلیل اشتغال به شغل یا حرفه معین باشد یا شغل مورد نظر، ارتکاب جرم مذکور را تسهیل نموده باشد.

مصادیق و نمونه ها

مفاد این ماده در خصوص نحوه اجرای حکم در مشاغل غیر دولتی است. در مشاغل دولتی، مسئولیت اجرای حکم مذکور با کارگزینی اداره می باشد. مثلا اگر شغل شخصی فروش لباس های زنانه است و این شغل زمینه قوادی را برای او فراهم کرده باید از این شغل منع شود.

مقالات مرتبط

بررسی و تحلیل کیفر شناختی مجازات های جایگزین حبس