ماده 20 قانون امور حسبی

ماده ۲۰ قانون امور حسبی: اقدام و دخالت دادستان در امور حسبی مخصوص به مواردی است که در قانون تصریح شده‌است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۱]

امور حسبی: اموری را حسبی گویند که مراجع قضایی باید وارد رسیدگی و اتخاذ تصمیم شوند، بدون این که رسیدگی متوقف بر اختلاف و مرافعه ای باشد و شکایتی طرح گردد.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 20 قانون امور حسبی

مداخله دادستان در دعاوی مدنی موردی ندارد ولی در امور حسبی، دادستان به نمایندگی جامعه و به عنوان مأمور حفظ حقوق عمومی، در بسیاری از دادرسی‌ها به عنوان تقاضا کننده یا مدعی اصلی شرکت می‌کند و می‌تواند از حکمی که به نظر او ناصواب می‌رسد درخواست تجدیدنظر یا فرجام کند.[۳]

نکات توضیحی ماده 20 قانون امور حسبی

کارهای وابسته به صغیر و محجور، نخست در دایره سرپرستی دادسرای عمومی و انقلاب، زیر نظر دادستان انجام می‌گیرد، ولی احکام مربوط را دادگاه خانواده صادر می‌کند.[۴] اما مهمترین وظیفه دادستان در امور حسبی، عبارت است از حفظ حقوق صغار، مجانین و اشخاص غیر رشید و نظارت بر امور آنان همچون پیشنهاد نصب و عزل قیم به دادگاه عمومی (خانواده)، و نیز تقاضای تعیین ناظر برای قیم و حفظ حقوق غایب مفقو الاثر و درخواست تعیین ناظر برای قیم و حفظ حقوق غایب مفقو الاثر و درخواست تعیین امین برای اداره اموال او از دادگاه عمومی.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 20 قانون امور حسبی

  1. دخالت دادستان در امور حسبی محدود به مواردی است که به‌طور مشخص در قانون ذکر شده است.
  2. ضرورت تصریح قانونی برای اقدام دادستان در امور حسبی وجود دارد.
  3. دادستان نمی‌تواند به‌صورت خودسرانه در امور حسبی مداخله کند.
  4. وجود ماده قانونی خاص برای تعیین محدوده اختیارات دادستان در امور حسبی اهمیت دارد.
  5. اصل تفکیک وظایف و اختیارات دادستان در امور حسبی بر اساس قوانین مشخص است.

رویه های قضایی

منابع

  1. نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
  2. سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد هفتم) (بررسی مشخصات اشخاص و محجورین، وضعیت، شخصیت، هویت، تابعیت، اقامت، قیمومت). چاپ 5. پایدار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 324628
  3. ناصر کاتوزیان. اعتبار امر قضاوت شده در دعوای مدنی. چاپ 5. میزان، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1975864
  4. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1270468
  5. محمدجواد بهشتی و نادر مردانی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2546352