ماده 22 قانون ثبت احوال

ماده 22 قانون ثبت احوال: وفات هر کس اعم از ایرانی یا خارجی و همچنین ولادت طفلی که مرده به دنیا آمده یا بلافاصله پس از ولادت بمیرد باید به مأمور یا‌ نماینده ثبت احوال اعلام شود.

‌وفات ایرانیان در خارج از کشور به مأموران کنسولی محل اقامت یا نزدیکترین مأموران کنسولی ایران یا به سازمان ثبت احوال کشور اعلام می‌شود.

‌وفات ایرانیان و خارجیان ساکن کشور را مأموران و نمایندگان ثبت احوال و وفات ایرانیان در خارج از کشور بر حسب محل اعلام، مأموران کنسولی ایران،‌ مأموران یا نمایندگان ثبت احوال ثبت می‌کنند، وفات باید در سند ثبت وفات و همچنین در دفتر ثبت کل وقایع در صفحات مربوط به در گذشته و پدر و‌ مادر او و شناسنامه متوفی ثبت و امضاء و مهر گردد.

وفات خارجیان پس از ثبت به شهربانی محل اعلام می‌شود و یک نسخه گواهی به سازمان ثبت احوال کشور فرستاده خواهد شد که به وزارت امور‌خارجه ارسال گردد.

‌تبصره – گواهی وفات به هر شخصی که درخواست کند تسلیم می‌گردد.

مواد مرتبط

• ماده 993 قانون مدنی

توضیح واژگان

سازمان ثبت احوال کشور: سازمانی است با شخصیت حقوقی مستقل که از حیث تشکیلاتی وابسته به وزارت کشور است. این سازمان به صورت متمرکز اداره می شود و کلیه ادارات در سطح کشور تابع ستاد مرکزی بوده و آیین نامه ها و دستور العمل های مصوب ابلاغی را اجرا می نماید.6405684

گواهی فوت: خلاصه ای از مشخصات سجلی متوفی و تاریخ فوت است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اعلامی که در ماده 22 قانون ثبت احوال آمده است، اعلام رسمی است. اعلام عادی واقعه وفات در ماده 26 قانون ثبت احوال بیان شده است. اعلام رسمی از ناحیه مامورین صلاحیت دار یا اشخاص رسمی به عمل آمده و تابع مقررات مخصوصه است که عبارتند از 1-مامورین انتظامی 2-روسای بنگاه رسمی 3-مامورین نظامی 4-مامورین دستگاه های قضایی 5-متصدیان غسل و کفن و دفن. این گواهی به منظور پیگیری امور حقوقی متوفی صادر می شود و به جای شناسنامه در مراجع رسمی و قضایی اعتبار خواهد داشت.