مهلت فرجام خواهی

مهلت فرجام خواهی از احکام قابل اعتراض، بیست روز از تاریخ ابلاغ است. این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور، دو ماه می‌باشد. به عبارت دیگر مهلت درخواست فرجام خواهی برای اشخاص ساکن ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج دو ماه می‌باشد. در صورتی که موکل مقیم خارج از کشور باشد اما وکیل در ایران اقامت داشته باشد، به نظر می‌رسد مهلت فرجام خواهی بیست روز خواهد بود. همچنین اگر فرجام خواهی به واسطه مغایر بودن دو حکم باشد ابتدای مهلت، تاریخ آخرین ابلاغ هریک از دو حکم خواهد بود. به عنوان مثال: دو رای مغایر صادر شده‌است، رای اول تاریخ ۲ خرداد ابلاغ شده و رای دیگر تاریخ ۲۳ خرداد در این فرض مهلت فرجام خواهی از تاریخ ۲۳ خرداد محاسبه خواهد شد.

مبنای مهلت فرجام خواهی

باید مهلت فرجام خواهی را بر مبنای «محل اقامت فرجام خواه»، به دو دسته بیست روزه و دو ماهه تفکیک کرد.

فرجام خواهی قبل از ابلاغ

با توجه به ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی اصولاً ممنوعیتی برای فرجام خواهی از حکم یا قرار قبل از ابلاغ آن وجود ندارد.

فرجام خواهی از رای دادگاه تجدیدنظر

ابتدای مهلت فرجام خواهی برای احکام و قرارهای قابل فرجام خواهی دادگاه تجدیدنظر استان از روز ابلاغ است.

فرجام خواهی از رای دادگاه بدوی

ابتدای مهلت فرجام خواهی برای احکام و قرارهای قابل تجدیدنظر دادگاه بدوی که نسبت به آن تجدیدنظرخواهی نشده از تاریخ انقضای مهلت تجدید نظر است.