نحله
نحله مترادف با عطیه و به معنای بخشش و عطای مجانی و رایگان است، قرآن کریم، نحله را در کنار صدقات به کار برده و از آن به پرداخت مهر زنان با رضایت و طیب خاطر تعبیر نموده است.[۱]
مواد مرتبط
در رویه قضایی
- به موجب نظریه شماره ۷/۱۴۰۱/۱۰۶۷ مورخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه، قانونگذار به نحو اطلاق با رعایت شرایطی زوجه را مستحق بر مطالبه نحله دانسته است، نحله بدل از اجرت المثل است و جزو احوال شخصیه نمی‌باشد؛ و به مانند اجرت المثل از باب استیفاء است و مذهب متبوع زوجین در تعلق یا عدم تعلق نحله به زوجه تأثیری ندارد.[۲]
- به موجب دادنامه شماره ۷۴۳ مورخه ۱۳۷۱/۱۱/۱۹ شعبه ۳ دیوان عالی کشور، همچنانکه هر گاه کسی بر حسب امر دیگری اقدام به عملی نماید که عرفاً برای آن عمل اجرتی بوده، عامل مستحق اجرت عمل خود است؛ زوجه نیز، استحقاق مطالبه نحله را دارد.[۳]
- رای دادگاه درباره رابطه نحله و اجرت المثل ایام زوجیت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۰۴۴۶): از میان نحله و اجرت المثل ایام زوجیت، تنها یکی از آن ها قابل مطالبه است.[۴]
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره موقعیت تعیین نحله یا اجرت المثل در دعوای طلاق
- نظریه شماره 7/1401/1067 مورخ 1401/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد نحله
- نظریه شماره 128/95/7 مورخ 1395/01/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جواز اسقاط حق رجوع زوجه به مابذل و شرایط حضانت و اجرت المثل در حقوق خانواده
پایان نامه و رساله های مرتبط
مقالات مرتبط
کتب مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ لیلاسادات اسدی. آثار حقوقی طلاق به درخواست زوج (قسمت اول). دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) شماره 28 زمستان 1381، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666508
- ↑ نظریه شماره 7/1401/1067 مورخ 1401/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد نحله
- ↑ یداله بازگیر. قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (سقوط تعهدات-ضمان قهری). چاپ 2. فردوسی، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2558656
- ↑ رای دادگاه درباره رابطه نحله و اجرت المثل ایام زوجیت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۰۴۴۶)