قلمرو محفوظ در آرای دیوان بین المللی دادگستری
قلمرو محفوظ در آرای دیوان بین المللی دادگستری نام مقاله‌ای از حمید الهویی نظری است که در شماره چهل و سوم (بهمن 1393) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
اینکه هیچ موضوعی را نمیتوان به طـور قطـع و دائمـی داخـل در قلمـرو محفـوظ جـای داد، مقبولیتی گسترده یافته است. دیوان بین‌المللی دادگستری در مرحله رسیدگی صلاحیتی یا مـاهوی به کرات با ادعای قلمرو محفوظ مواجه بوده است. معیار دیوان در برابر این قبیل ادعاهـا اسـتناد بـه رویه سلف خود است که در قضیه فرمان‌های منتشره در تونس و مراکش می‌گوید عبـارت «صـرفاً داخل در قلمرو صلاحیت ملی» شامل مواردی است که اصولاً به موجب حقوق بـین الملـل تنظـیم نشده‌اند. بر اساس قاعده نسبیت مفهوم قلمرو محفوظ، یک دولت نمی‌توانـد در پاسـخ بـه ادعـای نقض تعهداتش به موجب حقوق بین‌الملل، همواره به مقررات حقوق داخلی‌اش استناد نماید.
کلیدواژه‌ها
- تعهدات بین المللی
- صلاحیت
- قلمرو محفوظ
- نسبیت
مواد مرتبط
- ماده 3 منشور سازمان کشورهای آمریکایی
- ماده 12 منشور سازمان کشورهای آمریکایی
- مــاده 36 اساسـنامه دیــوان بــین المللی دادگســتری
- مــاده 38 اساسـنامه دیــوان بــین المللی دادگســتری
- مــاده 53 اساسـنامه دیــوان بــین المللی دادگســتری