قاعده ید

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ید در لغت، یعنی نعمت، قوت، قدرت، ملک و سلطان[۱] و در اصطلاح به تصرف مالکانه و تسلط خارجی و مادی بر مال، ید گویند.[۲]

اقسام

ید در یک تقسیم بندی بر دو نوع است:

الف - ید امانی

ب - ید ضمانی [۳]

ید ضمانی نیز بر دو قسم است:

1. ید عدوانی

2. ید غیر عدوانی. [۴]

منابع

  1. رضا ولویون. اماره تصرف (قاعده ید). چاپ 2. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1541488
  2. عباس زراعت. قواعد فقه مدنی. چاپ 1. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 75968
  3. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت). چاپ 28. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1696496
  4. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت). چاپ 28. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1696496