ماده 10 قانون تجارت الکترونیکی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 10 قانون تجارت الکترونیکی: امضای الکترونیکی مطمئن باید دارای شرایط زیر باشد:

‌الف - نسبت به امضاء کننده منحصر به فرد باشد.

ب - هویت امضاء کننده «‌داده پیام» را معلوم نماید.

ج - به وسیله امضاء کننده و یا تحت اراده انحصاری وی صادر شده باشد.

‌د - به نحوی به یک «‌داده پیام» متصل شود که هر تغییری در آن «‌داده پیام»

قابل‌تشخیص و کشف باشد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

پیشینه

نکات توضیحی

امضای الکترونیکی و امضای دیجیتالی در تعریف دقیق با یکدیگر متفاوت هستند.

مصادیق و نمونه ها

دست کم سه نوع امضای الکترونیکی در حال حاضر رواج دارد:

  • امضای الکترونیکی مطمئن(secure)
  • امضای الکترونیکی موثق
  • امضای الکترونیکی پیشرفته(advanced)[۱]

منابع

  1. محمدعلی نوری و رضا نخجوانی. حقوق تجارت الکترونیکی. چاپ 2. گنج دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3610644