ماده ۵۹ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۷ توسط Somaye.takaloo (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده59 قانون تامین اجتماعی: بيمه ‌شدگاني كه تحت معالجه و يا درمان هاي توان‌ بخشي قرار مي گيرند و بنا به تشخيص سازمان تأمين خدمات درماني موقتاً قادر به كار‌ نيستند به شرط عدم اشتغال بكار و عدم دريافت مزد يا حقوق استحقاق دريافت غرامت دستمزد را با رعايت شرايط زير خواهند داشت:

الف ـ بيمه شده بر اثر حوادث ناشي از كار و غير ناشي از كار يا بيماري هاي حرفه‌ اي تحت درمان قرار گرفته باشد.

ب ـ در صورتي كه بيمه شده به سبب بيماري و طبق گواهي پزشك احتياج به استراحت مطلق يا بستري شدن داشته باشد و در تاريخ اعلام ‌بيماري مشغول به كار بوده و يا در مرخصي استحقاقي باشد.

نکات توضیحی تفسیری

در مقطع اولیه ناتوانی در انجام کار، مزایا غالبا به عنوان " غرامت دستمزد ایام بیماری" نامیده می شود. این مزایا به کسانی اعطا می شود که ناتوانی کاری آنها موقت و به مدت چند روز یا چند ماه است. به عبارت روشن تر شامل افرادی می شود که انتظار می رود توانایی کاری پیشین خود را مجددا باز یابند. [۱]

منابع

  1. فراز فیروزی مندی و سمیره احمدی. تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4738092